Hoe je je vriendschap verpest door samen kerst te vieren
Nicole vierde vorig jaar kerst met haar beste vrienden en hun kinderen, gezellig met twee gezinnen bij elkaar. Maar het liep anders dan ze zich had voorgesteld.
‘De eerste kerst zonder onze ouders voelden mijn man en ik ons een beetje verweesd. Onze broers en zussen gingen ook hun eigen gang en de tweede kerstdag was daarom zo leeg. Zo kwam ik vorig jaar op het idee om onze vrienden en hun kinderen voor de tweede kerstdag uit te nodigen. Zij zaten in dezelfde situatie als wij en vonden het heel gezellig om te komen.
Onze vrienden zouden de wijn voor hun rekening nemen. Mijn man en ik deden de rest.
Tweede kerstdag stonden we al vroeg in de keuken voor de voorbereidingen. Mijn man is een echte thuiskok en had een mooi menu samengesteld van zes gangen. Bouillon, visterrine, een mooi stuk gebraad en allerlei andere gerechten. Dagen waren we in de weer met de boodschappen. Want het was tenslotte kerst en we waren met een grote groep.
Het huis was gezellig versierd en de eettafel stond al feestelijk gedekt toen de bel ging. Maar toen ik de deur opendeed zag ik meteen dat er iets aan de hand was. Mandy, de dochter van onze vrienden stond met een stuurs gezicht achter haar broer die op zijn telefoon stond te kijken. Ik begroette hen vrolijk maar ze reageerden nogal lauw. Blijkbaar hadden ze onderweg ruzie gehad omdat Mandy deze avond liever naar haar vriendje wilde.
Hoe vaak onze pubers ook probeerden om Mandy en haar broer erbij te betrekken, ze hadden nergens zin in. Mandy lustte niks en haar broer wilde steeds naar buiten om te roken. Ondertussen zaten ze steeds op hun telefoon te kijken of met elkaar te fluisteren en te gniffelen. Onze vrienden lieten het tot mijn grote irritatie allemaal maar gebeuren.
Daar zouden onze kinderen echt de kans niet voor krijgen als ze bij iemand aan tafel waren uitgenodigd. Mijn man en ik keken elkaar af en toe verbaasd aan. Toen Mandy halverwege het diner vroeg hoe laat ze naar huis zouden gaan kon ik het niet laten om een grapje te maken. Of ze soms de bus nog moest halen? Vernietigend keek ze me aan. Onze vriendin gaf geen antwoord maar keek boos mijn kant op.
De rest van de avond liepen mijn man en ik op eieren. Twee bokkige pubers, onze vrienden die niet ingrepen; ik had me deze tweede kerstdag wel een beetje anders voorgesteld. De stiltes aan tafel werden steeds ongemakkelijker en ik was gewoon opgelucht toen ze na de koffie vertrokken. Onze kinderen vlogen naar boven om nog even op hun kamer te gaan chillen en mijn man en ik ploften met een likeurtje op de bank.
Dat was eens maar nooit meer. We zien onze vrienden tegenwoordig niet meer zo vaak. Na deze avond is de klad een beetje in onze vriendschap gekomen. Want ik voel er niet zoveel voor om mijn feestdagen te laten verknallen door een meisje van vijftien zonder manieren. En ik heb er ook geen zin in om het kind van een ander op te voeden.’
Nicole’s naam is vanwege privacy gefingeerd. Haar echte naam is bekend bij de redactie.
Dit afgelopen malle coronajaar groeide Franska.nl heel erg hard. We kregen er ontzettend veel nieuwe lezeressen bij en daar zijn we natuurlijk hartstikke trots op. Voor al die nieuwe leukerds herhalen we de mooiste artikelen die we de afgelopen jaren voor de feestdagen schreven. Dit was er een van.
