Franska.nl

Het doorgeef­cadeau

Eerlijk zeggen: heb je weleens een cadeautje gekregen dat je niet zo leuk vond, en dat zelf ook weer aan iemand anders cadeau gedaan? 

Nou, je bent echt niet de enige hoor. Uit onderzoek blijkt dat heel veel vrouwen een cadeautje dat niet in de smaak valt weer cadeau doen aan een ander.

 

Oké, oké, ik kom ook uit de kast. Ik heb weleens een tube douchegel gekregen die ik echt niet zo lekker vond ruiken. Die heb ik toen cadeau gegeven aan een juf die afscheid nam. Leuk ingepakt, strikje erom gedaan en zo meegegeven naar school. En toch knaagt het een beetje aan me dat ik dat gedaan heb.

 

Zelf heb ik ook weleens een doorgeefcadeau gekregen. Een boek, waarvan ik het vermoeden heb dat de gulle gever het eerst zelf had gelezen. Want een ongeopend boek knispert als versgebakken stokbrood. Nou, dit leek meer op een oudbakken halfje casino, zonder kraak of smaak. Er zat al lucht tussen de pagina’s.

 

Nu wilde ik een gegeven paard niet in de bek kijken, dus reageerde ik wel enthousiast, maar ik vond het eigenlijk niet zo leuk. Ik had het fijner gevonden als deze vriendin had gezegd dat ze het boek zelf gelezen had. En dat ze het zo mooi vond dat ze graag wilde dat ik het ook zou lezen. Dan was ik er wél blij mee geweest, want dat geeft je het gevoel van ‘ik heb aan je gedacht’.

 

Zo ook de dooddoener ‘als je het niet mooi vindt, moet je het zeggen’. Tuurlijk zeg je dat niet. Want dat is niet leuk voor diegene die een cadeautje voor jou heeft uitgezocht. Of zou jij dat wel zeggen?

 

Pfff, ingewikkeld hoor. Daarom vond ik die actie van IKEA destijds hilarisch. Daar kon je ooit op tweede kerstdag terecht om een cadeau waar je niet blij mee was om te wisselen voor iets anders. Zo ruilde je bijvoorbeeld een ongewenste theepot in voor een fijne toilettas. Of, in mijn geval dus, een niet zo lekkere douchegel voor een prachtig boek.