Wat een sneue moeder ben ik, zeg. Ik kan er toch zeker niet als en broedse kip bovenop blijven zitten? Loslaten, loslaten, loslaten… Laat haar gaan! Daar wordt ze groot van.
Help! Mijn dochter gaat naar een festival
Terwijl ik dit stukje zit te tikken zit mijn dochter met vijf vriendinnen in de trein. Niks bijzonders zou je zeggen. Nou, dat vindt deze moeder wel. Ze gaat naar een festival van drie dagen in België…
Loslaten, loslaten, loslaten. Dat is het mantra van het weekend. Al de hele week heb ik de zenuwen omdat mijn niet meer zo heel kleine meid met haar vriendinnen heeft bedacht dat ze naar een festival gaan. Niet om de hoek, maar in België.
Duizend dingen schieten door mijn hoofd. Denkend aan al die geheime dealertjes die de afgelopen weken op festivals zijn gearresteerd, maak ik mezelf helemaal gek. Als ze nou maar niet knetterstoned de verkeerde tent inloopt. Vechtpartijen. Van dat spul dat stiekem in je drankje wordt gegooid waardoor je ‘out’ gaat. Mijn moederbrein draait overuren en de beelden worden er niet gezelliger op.
Ik ga haar expres niet volgen op Insta en ik heb geen idee wat voor outfitjes er in die tas gegaan zijn. Maar in gedachten zie ik mijn dochter losgaan in mininaveltruitjes en hotpants, met van die begerige mannenogen op haar gericht. Een misselijk gevoel bekruipt me als ik er alleen al aan denk. Ik heb expres een slaapzak in model ‘mummy’ gekocht. Daar past godzijdank geen leuke meneer meer bij.
Stiekem hoop ik op bakken regen waardoor het kampeerterrein in een blubberige boel verandert. Met van die vieze mobiele toiletten, waar ze never nooit op gaat zitten, al moet ze nog zo nodig. Dat ik vanavond nog word opgebeld met de vraag of ik haar alstublieft wil komen halen.
Wat een sneue moeder ben ik, zeg. Ik kan er toch zeker niet als en broedse kip bovenop blijven zitten? Loslaten, loslaten, loslaten… Laat haar gaan! Daar wordt ze groot van.