Ken je die mop van die grazende puber?
Is bij jou thuis ook altijd alles op? Terwijl je gisteren nog een hele waslijst hebt gehaald? En je pubers weten van niets. Wat een mop.
Ik sjouw me een ongeluk met de boodschappen elke week. Als je een vrouw tijdens de hamsterweken in de supermarkt twaalf verpakkingen wc-papier in haar karretje ziet stapelen, ben ik het. Vreten ze het soms op of zo?, denk ik thuis als ik weer de laatste rol uit de verpakking haal. Hetzelfde geldt voor de shampoo. Je hebt maar een beetje van dat spul nodig voor een enorme toeter met schuim op je hoofd. Is hier ook niet aan te slepen. Net als de tandpasta, de pakken melk en chips. ‘Had je nog vier zakken, mam?’ Nee hoor, ze weten van niks.
In het weekend had ik lekkere kaas gehaald bij de kaasboer. Een ware traktatie, vind ik zelf. Een pondje ouwe geit en een pondje boeren-Beemster. Da’s bij elkaar toch echt een hele kilo. Maar toen ik woensdagmiddag trek had in een boterham met die kaas, was er van allebei de stukken nog maar een zielig korstje over. Hoe is het mogelijk? OP!
Misschien is het jou gelukt om je pubers op rantsoen te zetten. Als je nog een tip voor me hebt hoor ik het graag. Soms haal ik iets uit pure nijd niet meer in huis. De groeten, denk ik dan. Chocoladevlokken bijvoorbeeld. Tegen de tijd dat ik bedenk dat ik die lekkere pure vlokken op mijn beschuitje wil, zijn ze alweer verdwenen. Of ik verstop het gewoon. Nee, ik zeg niet waar. Stel je voor dat één van mijn pubers mijn stukjes leest, moet ik weer een nieuwe verstopplek bedenken…
Door: Irene Smit
Irene is redacteur bij Franska.nl. Met haar man, twee pubers en een teckel woont ze in Haarlem. Ze zou graag willen zingen als Ella Fitzgerald en koken als Nigella Lawson. Tot het zover is, blijft ze lekker schrijven over allerlei zaken die haar verbazen.
