High tea? Of nazomerpicknick?
Nog nooit van m’n leven had ik het meegemaakt. En als je het dan een keer doet, moet je ook meteen voor het echte werk gaan, vond ik. Gewoon helemaal zelf geregeld, dus ik kan niemand de schuld geven. En ik moet toegeven: het was een onvergetelijke ervaring. Long time ago en ik weet het nog steeds. Ik moest eraan denken toen we bedachten dat de tekening bovenaan franska.nl van deze week er eentje in high-tea-sfeer zou worden.
Hoezo geen high tea for me?
Ik kwam best vaak in London en rende altijd samen met redacteuren van hot naar her, omdat we alles wilden zien, wat er maar weer nieuw was. En omdat ik een tijdlang hoofdredacteur van ‘Tip Culinair’ was, hoorden daar ook allerlei plekken bij, die iets met eten te maken hebben. Van markten en de nieuwste spannende restaurantjes en barretjes tot food-warenhuizen. Maar ook servies-, kookboeken- en keukenspullenwinkels moesten aangedaan worden.
Ik maakte altijd vooraf een strakke planning voor de dagen dat we er zouden zijn. En zo kwam het dat ik ook ooit bedacht dat er eens een keer een echte high tea op het programma moest staan. Na wat research had ik een hotel weten te spotten dat voldeed aan mijn verwachtingen van een echte ouderwetse Engelse high tea. Stoelen, banken en enorm veel gedrapeerde gordijnen in van die authentiek oud-Engelse rozenstoffen. Het decor klopte gewoon van a tot z.
Tot zover helemaal volgens plan. Tot het begon. En maar niet ophield. Want teaën duurt helemaal niet een uurtje. Dat duurt officieel uuuuren. Moet je net mij hebben. Mrs. ongeduld. Daar ging m’n Londen-planning voor de rest van die dag. En het enige wat je dan kunt doen is je overgeven. En maar zitten. En relaxen. Het ene na het andere kopje thee lurken. En heel langzaam van alles naar binnen schuiven. Waardoor je ’s avonds wel weer tijd overhoudt ineens, want geen behoefte meer om naar een restaurantje te gaan. Maar ja…dan zijn wel de winkels en musea dicht.
Enfin, het heeft daarna jaren geduurd voordat ik weer een keer durfde teaën. Bleek ontzettend mee te vallen. Hier in Nederland wordt het gelukkig toch een beetje vlotter aangepakt. Dus intussen ben ik er wel weer van. Ik leerde zelfs een heel lekker receptje voor een komkommer-sandwichje. Waarvan ik vind, dat het ook zomaar als hapje mag. Hoeft echt niet per se thee bij.
Proberen?
Je hebt nodig:
- 1 schoongeboende komkommer met schil. In hele dunne plakjes gesneden
- Een paar eetlepels lekkere mayonaise
- Bieslook
- Een wit gesneden casinobrood, waarvan de korstjes afgesneden zijn
- Plasticfolie
Zo maak je ze:
De gesneden komkommer leg je een uurtje of twee met flink wat zout erop in een vergiet boven een schaal. Zo wordt het lekker zacht en lekt het meteen uit. Na twee uur spoel je de komkommerschijfjes heel goed af en je dept ze droog met keukenpapier.
De boterhammetjes leg je naast elkaar plat op het werkvlak en je gaat er even lekker stevig met een deegrol overheen. Niet helemaal verpletteren, alleen maar een klein beetje dunner maken.
Dan smeer je de boterhammetjes allemaal aan een kant in met mayonaise.
En verdeel je heel mooi, dakpansgewijs, de schijfjes komkommer over de helft van de boterhammen.
Je knipt wat bieslook over de komkommer heen.
Legt op elke boterham een andere boterham met de mayonaise-laag naar beneden.
Snijdt de bammetjes schuin door en verpakt ze goed strak in plasticfolie. Zo bewaar je ze in de koelkast tot gebruik.
Klaar is Kees. Kan zomaar bij de high tea. Of de brunch, of bij een glaasje bubbels, of… enfin. Ik hoef hier ook niet alles voor te kauwen natuurlijk. Hoewel… ik zou dit weekend gewoon een nazomerpicknick doen. Lekker buiten in de tuin. Met een koel wijntje. Daar passen ze ook perfect bij.
Eet Smakelijk!
En oh ja
Stel, je gaat teaën, ik heb een playlist met lekkere tea-muziek klaargezet op Radio Franska. Gewoon even op het poppetje of het radiootje klikken en genieten maar.
PS: Van Rachel leerde ik trouwens dat het eigenlijk Afternoon Tea heet, lees hier maar. Maar ja, dat high tea zit er zo ingebakken…
Door Franska
Fotografie portret: Esmée Franken. Visagie: Charlotte van Gulik, Haar: Isabella Greuter
