Ik was vorige week even naar de zogenaamde ‘culi-pers-lunch’. Omdat daar allerlei nieuwtjes op het gebied van eten en koken te vinden zijn. En vooral ook… te proeven zijn. Nou is dat toevallig mijn hobby. En volgens mij ook van veel van de franska.nl-lezers, dus ik zal maar even wat nieuwtjes doorgeven. Ben je vast blij mee.
Ik proefde een heerlijke kaasbitterbal die in de oven (of Airfryer) gebakken was. Nou maak je mij niet snel blij met bitterballen die niet in de frituur zijn geweest, maar deze…Mmmmm, perfetto! Binnenkort in de winkel (of misschien nu al): De Kwekkeboom oven-bitterbal met Old Amsterdam.
En nu ik het toch over ballen heb, de Cocosballs van Madame Cocos waren ook verrukkelijk. En omdat ze vers het allerlekkerst zijn en er niets leukers is dan zelf bakken, hebben ze iets nieuws bedacht. Je kunt nu hun coconutpastry, dus kant-en-klaar deeg, bij hen in de webshop bestellen. Te verkrijgen in de smaken naturel, pure chocolade, witte chocolade en rum/rozijnen.
Het enige wat je nodig hebt, is bakpapier en een ijsschep of twee lepels. Volg de aanwijzingen op de verpakking en binnen 25 minuten zijn ze klaar. www.madamecocos.nl
Iets heel nieuws zag ik bij AEG. De Himalayazoutsteen. Een soort dikke plank van roze Himalayazout, die je in de oven heet laat worden en waarop je hapjes kunt bereiden. Maar je kunt hem ook ijskoud gebruiken voor verse, koude hapjes. Er komt dan een heel subtiel zoutsmaakje aan je eten. En ik zag daar ook de Blastchiller. Een supersnel werkende vriezer, waarmee je in no-time dingen afkoelt en invriest en waarmee je dus ook heel snel ijs kunt maken. Leuk voor thuiskoks die de profkok uit willen hangen. En ik hoorde daar dat paars eten hip is.
En oh ja… Oppo-ijs. Ik proefde het een tijdje geleden al. Gemaakt door Charly en Harry, twee broers die er een sport van hebben gemaakt iets heel lekkers neer te zetten waar heel weinig calorieën in zitten. Maar dat vind ik helemaal niet erg hoor;-) Het is gewoon toch superlekker.
En oh ja, ik at een hapje heerlijk stoofvlees bij Polderbok. Provincie, boeren en slager slaan de handen ineen en lanceren duurzaam geitenbokkenvlees uit Flevoland. En dat heeft zo z’n redenen, hebben ze me uitgelegd. Nou zou ik zelf niet heel snel geitenvlees eten, maar als het zo smaakt als dit… ja, kom dan maar op. En toen stonden er ook nog van die leuke geitjes naast. Ik stond er net vertederd naar te kijken, toen Janny ineens aan kwam lopen. Zij zou er wel even eentje op schoot nemen. De kleine drommel wilde niet, maar ging wel aan haar hand staan sabbelen.
En die Oudwijker kazen. Had ik nog nooit van gehoord. De maker liet me alle vijf smaken proeven die hij bij zich had. Hij was ooit directeur bij een groot Nederlands bedrijf in Italië en kreeg toen van z’n vrouw een kaasmaakcursus cadeau. Sindsdien heeft hij het roer omgegooid, baan opgezegd en kaasmaker geworden. En dat is verdraaid goed gelukt. Heerlijk die kazen. Moet je proeven. Ik ben verkocht in elk geval.
En…en… ik kan nog uren doorgaan, zoveel heb ik in korte tijd geleerd, gezien en geproefd. Komt vast allemaal nog wel eens ter sprake, het is niet voor niets m’n hobby.
