Even het nieuws doornemen
Terecht werd deze week vooral aandacht besteed aan een jaar oorlog in Oekraïne
Poetin hield een speech van bijna twee uur, en dat is echt mild voor een communistische leider. Fidel Castro schrok er niet voor terug een toespraak van 9 uur te houden – en nog wel voor een gehoor dat moest staan, zodat Castro zeker wist dat iedereen wakker bleef. Belangrijke overeenkomst tussen de toespraken van beide leiders is dat erbij zijn en luisteren niet een keuze was, nee, er werden honderden vrijwilligers aangewezen om ademloos te luisteren. Dat laatste lukte de meeste toehoorders niet. Leuk was vooral het commentaar van de deskundigen achteraf over wat Poetin nu eigenlijk gezegd had. Ik zal het kort voor jullie samenvatten: niets. ‘Het Westen is begonnen met terugslaan, daar ben ik heel boos om.’ Verder waren het de bekende leugens.
Nee, Rutte houdt geen speeches van twee uur, zijn toespraken kun je samenvatten als ‘er is niets aan de hand, dus ik doe niets’.
Zo zijn wij nu opgescheept met een niet opgeloste woningnood, met een toeslagenschandaal waarvan het einde niet in zicht is en een stikstofprobleem dat, ondanks alle adviezen, slechts tot commissies, mediators en Johan Remkes heeft geleid. Nu de Provinciale Statenverkiezingen voor de deur staan, beloven de VVD en het CDA de kiezers (= de boeren) voorlopig het probleem niet aan te pakken. Caroline van der Plas heeft een heel creatieve suggestie. Omdat de enorme uitstoot aan stikstof een grote bedreiging voor onze natuurgebieden vormt, stelt zij voor de natuurgebieden te halveren. Tja, alles om ervoor te zorgen dat de boeren hun trekkers voorlopig binnen laten staan.
Vandaag werd Ruttes motto ‘er is niets aan de hand, dus ik doe niets’ wel erg duidelijk bij de presentatie van het rapport over de Groningse schade door de gaswinning. Die presentatie werd overigens voor het eerst niet in Den Haag gehouden, maar in Groningen. Attent, zou je denken. Maar men had een verbouwde boerderij uitgekozen waar slechts honderd mensen in konden, zodat er naast de bobo’s nauwelijks plaats was voor de getroffen Groningers.
‘Niets aan de hand?’ De eerste aardbeving in Noord-Nederland als gevolg van de gaswinning was al in 1986. De zwaarste beving vond plaats in 2012. Gelukkig, zou je denken, nam de regering toen meteen maatregelen. Dat was gelukkig ook echt zo. De opeenvolgende regeringen besloten om na die aardbeving de gaswinning te verhogen met als terugkerend argument ‘leveringszekerheid’. Volgens het rapport is dat volslagen onzin; het ging alleen maar om geld voor de schatkist. Maar had Rutte dan helemaal niet in de gaten dat er een steeds groter probleem aan het ontstaan was in Groningen? Zeker wel. In 2016, vier jaar na die aardbeving, verzocht hij Shell de winning verder op te voeren.
En nu? Eén ding weet ik zeker: Rutte gaat sorry zeggen. Verder ben ik ben niet positief over het vervolg. Resultaten uit het verleden bieden helaas geen garantie voor de toekomst. Het hele vorige kabinet Rutte is afgetreden vanwege het toeslagenschandaal, maar kwam na ruim een jaar gewoon weer terug als volgend kabinet Rutte, dat weer de problemen voor zich uitschuift.
Ik moet wel voorzichtig zijn met wat ik schrijf over Rutte. Je mag tegenwoordig iemand niet meer zwart maken, dat moet zijn ‘gekleurd maken’ volgens de doorgeslagen fatsoenspolitie. Ja, nog steeds tranen in mijn ogen over wat Roald Dahl is aangedaan.
