Franska.nl

‘Ik hoor niks, want de kraan loopt!’, riep m’n moeder wel eens als we iets tegen haar wilden zeggen. Dat vond ik me toch een partij onzin. En nu doe ik het dus zelf. Precies hetzelfde. En ik ben echt niet doof. Echt niet. En ook niet slechthorend. Heb een test gedaan, want kreeg dat wel eens te horen. Maar de eerlijkheid gebiedt toe te geven dat er wel iets verandert aan je gehoor als je boven de uh… pak hem beet 55 (ofzo?) komt. 

Wat me ineens ook opvalt, is dat ik meer geluiden hoor. Tegelijk door elkaar heen dan. En me misschien eerder stoor aan geluiden? Is het jou al eens opgevallen dat een appel wel geluid maakt en een peer niet? Als je hem eet. Of een cracker versus een boterham? Hoor ik ineens. Raarrrr… Is natuurlijk altijd al zo geweest, maar het viel me nooit eerder op. 

En wat m’n moeder op latere leeftijd (echt veel ouder dan ik nu) zei, toen ze met een gehoorapparaat in zat? Dat ze alle geluiden ongefilterd en tegelijk door elkaar heen even hard hoorde, dus dat het dan heel lastig werd om te horen wat iemand naast haar zei. Is het gek als ik dat nu al heb, zónder gehoorapparaat?

Hum…

En wat ook best irritant is, zijn van die feestjes, waar ik vroeger rustig een heel gesprek kon voeren, terwijl er gigakeiharde muziek door een of andere dj geproduceerd werd, maar waar ik nu zo ongeveer vier keer keihard in iemands oren dingen sta te toeteren als: ’Wat zeg je?’, gevolgd door ‘Ik kan je niet verstaan’ en ‘Sorry, wil je het nog een keer zeggen?’ Waarna ik op een gegeven moment maar begripvol ga staan knikken, terwijl ik er werkelijk geen touw meer aan vast kan knopen… Als ik zo iemand later tegenkom, denkt ‘ie natuurlijk dat ik alles meteen vergeet… Heb je dat weer. 

Dus vraag ik me af, of ik dan op feestjes kom waar je op een gegeven moment niet meer naartoe moet gaan? Of maken ze tegenwoordig steeds meer herrie? En moeten er ook plekken op dat soort feestjes zijn waar je elkaar nog kunt verstaan? Of moet ik soms weer gaan roken, zodat ik buiten met iedereen bij kan kletsen?