Eva Jinek en de toetsenbordterroristen
Gisteren had Eva Jinek een thema-uitzending over sociale media. En hoe asociaal die soms zijn blijkt wel uit de manier waarop ook Eva zelf af en toe doelwit was van anonieme mensen die hun mening niet onder stoelen of banken steken.
Dat mag natuurlijk. Maar het is met name de manier waarop deze toetsenbordterroristen af en toe hun opvattingen de virtuele wereld inslingeren.
Eva was ooit zeer actief op Twitter. ‘Ik vond dat ik alles als journalist moest volgen, wilde weten wat er speelde en van alles op de hoogte blijven,’ zegt ze, ‘maar op een gegeven moment las ik dat iemand had geschreven: vrouw wat heb jij een vreselijke kutlach.’
Een kutlach…? Die vrouw is prachtig! Dat zeg je toch niet tegen iemand? Wat is dat nu weer voor kritiek? Want ook al ken je iemand niet persoonlijk, dan houd je toch nog steeds een bepaalde fatsoensnorm aan? #Doeeslief!
Zelfs voor een doorgewinterde journalist als Eva was dat too much. Dat ene gekke zinnetje bleef maar door haar hoofd spoken:‘Ik wilde op een gegeven moment in de uitzending lachen. Maar in een split second bedacht ik me – want ik had een kutlach.’
Dat was voor haar uiteindelijk de reden om met Twitter te stoppen. En dat bleek een juiste beslissing, zo zegt ze: ‘Ik ben bevrijd, ik ken nauwelijks meer schaamte. Ik hoor niet meer al die stemmetjes in mijn hoofd, al die dingen die de hele tijd over je worden gezegd.’ Good for you Eva!
Het woord toetsenbordterrorist heb ik overigens niet van mezelf. Maar ik vind dat wel het woord van het jaar. Mag van mij meteen opgenomen worden in de Van Dale. Misschien dat anoniem en onzichtbaar tikkend Nederland zich voortaan nog een keertje achter de oren krabt voor ze hun zogenaamde mening met ons allemaal op sociale media willen delen?
Mede namens Eva, hartelijk dank.