Komt ie. Je vraagt een man bijvoorbeeld of ie misschien even de bezem aan wil geven. Wat gebeurt er dan in zijn brein? Hij gaat nadenken of ie dat wil. Want dat is (als je heel goed ontcijfert wat je zegt) ook letterlijk wat je hem vraagt. Blijkbaar is het ook een ingewikkelde vraag voor veel mannen, want het kan soms lang duren voor je antwoord krijgt. Of überhaupt beweging ziet richting bezem. Ik ga echt niet iedereen over een kam scheren hoor. Maar je zou ze de kost moeten geven die echt niet verder komen dan nadenken of ze het misschien zouden willen. Echt. Geen geintje.
En trouwens, halverwege het nadenken is ie vaak alweer aan iets anders gaan denken. Iets met voetbal, wereldpolitiek of computers waarschijnlijk. Uiteindelijk resulteert het er vaak in dat vrouwen geen vragen meer stellen, maar het meteen maar even zelf doen, dat gaat sneller. Denken ze dan. Maar dat ze dan einde dag uitgeput neerploffen en dat dat dan komt omdat ze weer een dag lang de hele boel alleen hebben lopen runnen, heeft hij niet in de gaten.
Dan vrouwen. Als je die vraagt of ze misschien die bezem willen aangeven, dan horen ze eerder iets van ‘Geef me die bezem aan’. Terwijl dat helemaal niet zo gevraagd werd. Maar in veel vrouwenhoofden komt dat op hetzelfde neer. Niet alle vrouwen zitten zo in elkaar, echt niet, maar je zou ze maar allemaal tegelijk op de koffie krijgen, die zo’n vraag wel zo ‘vertalen’. Ik zou nu maar vast beginnen met een heel koeiegroot koffieapparaat klaarzetten.
Waarom veel vrouwen vragen op die manier stellen? We moeten lief, beleefd en aardig zijn. Zo zit dat alvast in ons systeem bij geboorte en als het er niet van nature in zat, dan werd het er wel ingehamerd. Meisjes en vrouwen zijn lief. Mannen en jongens stoer. Ik weet dat dit niet erg 2018 klinkt, maar kijk maar eens op een 2018 kleuterschool… Kortom. Ik laat het hier maar even bij voor vandaag. Zal zo meteen wel een stortvloed aan boze mannen én vrouwen over me heen krijgen. Ik zit schrap.
