En nou was het een keer 30 graden…
Sommige dingen zitten er van kinds af aan in gestampt. Pas als de thermometer over de 30 staat, mochten we een ijsje van m’n moeder. Moet ik altijd aan denken als het zo warm is. Ik had deze week de hele tijd visioenen van Magnums en raketjes, maar gewoon te druk om er even eentje te halen. Hoe kan het trouwens zijn, dat ik zo goed weet hoe die ijsjes van vroeger smaakten? Was het toen veel vaker 30 graden dan nu misschien?
Vandaag is het te laat en mag het niet meer. Officieel dan. De thermometer tikt rond 2 uur hooguit de 24 aan, meer niet, zegt m’n WeatherPro-app. Pech. Geen ijs. Wel weer goed voor de saunaperiode die eraan zit te komen. En best snel al. Binnenkort zit ik weer regelmatig met mensen in Finland in de sauna. Vakantie te vieren. Met van die gezonde types die zich het hele jaar in de sauna moeten vertonen, dus voortdurend bij elke hap die ze naar binnen schuiven eerst heel goed nadenken of het niet ‘aanzet’.
Sauna? Dat is trouwens veel en veel warmer dan 30 graden. 80 of 90 graden stoken we het daar gewoon. Alsof het niets is. Wat liep ik deze week eigenlijk te piepen over die temperatuur? Is de relatieve vochtigheid veel hoger hier, als het warm is? Echt niet hoger dan in een sauna. Ze gooien daar voortdurend water op de kachel, de vochtigheid druipt er vanaf. ‘Zwalmt’ om je heen, kan ik beter zeggen. Als dat al een woord is.
Toch eens uitzoeken hoe dat zit met dat warm- en klefgevoel. Waarom is dat de ene keer storend en de andere keer juist leuk?
Door Franska
Fotografie portret: Esmée Franken. Visagie: Charlotte van Gulik, Haar: Isabella Greuter
