Eindeloos op zoek naar iets wat ik al heb
En je dacht het al: de enige plek waar ik het kan vinden is thuis. Maar ik wil er meer van. Hoe krijg ik dat nou voor elkaar? Wie het weet mag het zeggen.
Zo af en toe ben ik zomaar ineens jarenlang blij met een bepaald kledingstuk. Elke keer als ik het aantrek voel ik me op m’n gemak. Totdat ik per ongeluk een keer een foto zie vanuit een hoek genomen waardoor het ineens toch niet zo ideaal blijkt te zijn als ik denk. Met m’n zwarte tuniekblouse is dat nog niet gebeurd. Gelukkig. Anders belandt ie zo in de serie afgedankt en afgekeurd. Zou best zielig zijn voor ‘m. En voor mij vooral. Ik heb het trouwens ook met schoenen. Sommige exemplaren staan rustig te wachten tot ze ineens populair worden en dan gaat dat eindeloos door.
Ergens halverwege hun levenscyclus hoop ik dat ze altijd goed blijven, maar ik weet natuurlijk dat het een ijdele hoop is. Dingen verslijten. Bah. Vandaar dat ik vaak twee stuks koop van iets dat ik erg oké vind. Heb ik dus helaas niet gedaan met die bloes. Die kocht ik zomaar even tussendoor ergens in Arnhem. En dat merk maakt ze inmiddels niet meer. Maar ik wil zo graag voor de zekerheid nu alvast een stand-in. En dan wel liefst precies dezelfde. Van dezelfde stof. Liefst ook nog een paar in andere kleuren.
Ik heb me tussendoor al steeds het habbiebabbie (zo noemde m’n moeder dat, als je ergens keihard aan gewerkt had) gegoogled, maar nakko, nada, nop, niks. Of er zit ineens een lollige plooi voorop de buik, alsof je zwanger bent. Of hij is achter heel veel langer dan voor, of hij is hartstikke synthetisch of heeft helemaal de verkeerde hals of geen mouwen of…. Hij is er gewoon niet. Snikkerdesnik.
Je hoort weleens dat je in Thailand gewoon je favoriete kleren binnen een dag na kunt laten maken. Maar ja. Om nou even een ticket te kopen… En hebben ze daar dan wel diezelfde stof? Daarbij voel ik ook helemaal niet de aandrang om naar Thailand te gaan. Veel te ver weg. Zou er nou nergens in Nederland iemand zijn die hetzelfde doet? En het hoeft echt niet in een dag hoor. Een week is ook goed. En dan wil ik er meteen drie. Voor de zekerheid. Ik denk serieus dat dit een gat in de markt is. Want zeker weten dat jij ook een kledingstuk hebt waarvan je er nog wel eentje zou willen hebben toch? Als reserve?
Stel nou hè… jij weet zo’n adres… van iemand die zulke dingen doet. Mag ik het dan van je? Please…
Door: Franska
