Eindelijk hadden wij ook een hobby!
Nu de Nokia 3310, de klassieker onder de mobieltjes, terug is, herinnert Caroline zich de ontelbare sms’jes die ze met haar vriendin Berthyl uitwisselde.
Het was een grote lunch in een boomgaard, zo helemaal uit een tijdschrift. Zo helemaal ook als wij het van onze levensdagen nooit voor elkaar zouden krijgen. De dames om ons heen hadden het over golfen en ‘dat ze toch beslist eens een afspraak moesten maken op de Haagsche’. Of de Kennemer. Of wherever. Ik zat een beetje verdwaasd voor me uit te staren, absoluut niet ‘connected’ met de groep. Mijn vriendin Berthyl zat een stukje verderop. We keken elkaar aan. Twee zielen. ‘Griepie, ik heb een idee’, zei ze ietwat te luid over tafel. ‘Wat dan?’ vroeg ik hoopvol. ‘Nou, als jij nu mijn hobby wordt en ik de jouwe, dan hebben wij samen ook eens wat leuks te doen…’ De rest van het gezelschap vond ons merkbaar raar, wij vonden onszelf weer eens grappiger dan ooit.
We gingen sms’en. En maakten daar écht iets van. Avondvullende programma’s werden het.
Het was in die periode, zo rond het jaar 2000, dat ik mijn Nokia 3310 kreeg. De nieuwe eeuw was maar net begonnen en mobiele telefonie nog best een uitdaging. Die Berthyl en ik met beide handen aangrepen. Eindelijk hadden wij ook een hobby! We gingen sms’en. En maakten daar écht iets van. Avondvullende programma’s werden het. Tot in de nacht waren we soms met elkaar in de weer en niet zelden rolde ik van het lachen bijna van de bank of uit bed. Een boekje zouden we maken van onze sms-conversaties, want we hadden zelf natuurlijk ook wel door dat we écht heel grappig waren. Ik ben zelfs weleens begonnen met ze uittypen. Tot mijn spijt kan ik dat documentje nergens meer vinden.
Sms’en doen we niet meer. Aan whatsappen zijn we nooit toegekomen. Selfies bestaan niet van ons. Facebookvrienden zijn we niet geworden. We waren vast hilarische twitteraars geweest. Helaas is Berthyl, de geestigste vriendin die ik ooit gehad heb, ruim zes jaar geleden overleden. In mijn advertentie schreef ik: ‘Nooit zal ik met iemand nog zo lachen als met jou’. En zo is het. Soms droom ik van haar, dan vertelt ze me gelukkig nog weleens een nieuwe grap.
En nu is de Nokia 3310 terug, ‘ons’ mobieltje. Ergens heb ik vast haar nummer nog wel. Zal ik het gewoon proberen en een sms’je sturen?
Caroline Griep is journalist en personal organizer. Ze schrijft over opgeruimd leven. In ruime zin. En over het op de rails houden van haar bestaan als zzp’er, emptynest-moeder en vrouw van 50+.
Fotografie portret: Esmee Franken, visagie: Linda van Iperen, haarstylist: Mandy Huijs
