Franska.nl

Allereerst waren er de vergaderingen rond het gouden kookboek. Met de jury van vijf personen (samen met schrijver Ronald Giphart, Jonah Freud van de kookboekenwinkel, Daan van der Valk van Boekhandel de Vries in Haarlem en Makkie Mulder, voormalig hoofdredacteur van het tijdschrift Delicious) moesten we een top vijf samenstellen waaruit we op 9 november aanstaande Het Gouden Kookboek 2018 bekend kunnen maken. Die top vijf kiezen was geen makkelijke opgave omdat er het afgelopen jaar heel veel goede kookboeken zijn verschenen. Volgende week zal ik verslag doen van een aantal boeken die het helaas niet gehaald hebben in de race naar de top vijf, maar die wel degelijk de moeite waard zijn. Uit de vijf geselecteerde boeken gaan we trouwens koken. Veel koken ook, en die resultaten delen we in de groepsmail, zodat we elkaars foto’s en receptervaringen zien én weten wie wat klaarmaakt uit de boeken en met welk resultaat.

En dan was er de presentatie van mijn eigen nieuwe boek (waar Franska natuurlijk ook bij was).
Dineren aan de gracht, met als ondertitel: Aan tafel bij Van Loon. Een boek rond de tentoonstelling die tot half januari loopt in Museum Van Loon en die is samengesteld door conservator Willem te Slaa. In dit boek heb ik de familierecepten van honderd jaar geleden opnieuw tot leven gebracht en aan deze tijd aangepast. Het boek is een geweldige mix geworden van familiehistorie, tafelcultuur en Amsterdamse stadsgeschiedenis. 

Die tentoonstelling met prachtig gedekte tafels moet je trouwens absoluut gaan zien. Bijzonder zilver, mooi linnen, delicaat porselein. En natuurlijk de sfeervolle inrichting van dit bijzondere patriciërhuis. Schilderijen, wandbekleding, gordijnen om je aan te vergapen, de prachtige stadstuin. Het was een feest om dit boek samen met Willem te maken en om te mogen duiken in de receptenboekjes van kokkin Leida die meer dan dertig jaar bij de familie in dienst was. De recepten zijn een mix geworden van gerechten die het personeel at (en dat waren er veel), die de familie in kleine kring geserveerd kreeg in de tuinkamer en van gerechten die bij grote ontvangsten aan gasten werden voorgeschoteld.

Nu moet je die receptenboekjes van toen niet zozeer zien als handleiding voor de kokkin maar veel meer als idee en geheugensteun voor ‘mevrouw’ om samen met de kokkin de maaltijden samen te stellen. Overigens was er in vroeger tijden wél een levendige uitwisseling van recepten. Een goede kokkin en exquise diners gaven status en als er ergens een geweldig nieuw of onbekend gerecht gesignaleerd werd, gebeurde het regelmatig dat om het recept gevraagd werd. Dit werd dan per post nagestuurd. In de receptenboekjes waren ze los terug te vinden, soms zelfs met tekeningetjes erbij.