Een hele goedemorgen voor jou
Dit weekend wandelde ik met mijn meisje door de gangen van het Eerste Christelijk Lyceum in Haarlem.
Tweehonderd meter van ons huis verwijderd, maar een compleet andere wereld. Terwijl mijn meisje overal aan mee deed (de kwis bij Duits, het schilderen in het handenarbeidlokaal, het parcours in de gymzaal) wenste ik dat de Deltawerken in mijn ogen gebouwd konden worden.
Ik dacht aan hoe ze gisteren nog in de box lag en ook aan mijn geliefde die hier zijn jeugdjaren heeft gesleten. Jaren die voor hem minder vrolijk waren omdat zijn moeder overleed toen hij zestien was. Ik zag hem voor me in die gang. Het verdriet wegdrukkend, met allemaal klasgenootjes om je heen die ook geen idee hebben wat ze nu tegen je moeten zeggen.
Ik dacht aan mijn schooltijd, veel zorgelozer. Fietsen van Wemeldinge naar Goes en terug. Die vermaledijde wiskundelessen en mijn lievelingslessen Frans, Nederlands en muziek. Aan klasgenoot S. die bloemetjes op mijn spijkerbroek schilderde, aan mijn oude Puch-brommer die de afstand Wemeldinge-Goes een stuk draaglijker maakte, de onbeantwoorde liefdes en meneer Limonard van Frans die zo trots was op mijn eindcijfer.
Over ‘later’ dacht ik niet zoveel na, maar ik verloor mezelf in de verhalen die ik schreef, de opstellen, de gedichten.
Precies op de dag dat wij de eerste middelbare school bezochten voor ons meisje kreeg ik een mail. Het secretariaat van mijn oude school. Dat ze een wall of fame maken (die nota bene wordt geopend door oud-premier Balkenende) en of daar ook een foto van mij bij zou mogen hangen. Nu ben ik niet zo gauw trots, maar nu was ik dat wel. Op dat meisje met dat beschilderde broekje, dat meisje dat altijd met haar linkerwang naar de jongens ging staan omdat de rechter bepukkeld was, dat meisje dat haar best deed heus maar dat zichzelf lang zo goed niet vond als de wonderkinderen uit haar klas. Dat dat meisje nu, juist vandaag deze mail kreeg, nou, dat vond ik wel wat.
Ik wens je een allermooiste dinsdag (en over 40 dagen is het LENTE),
May
Door: May-Britt Mobach
