Een heel goede morgen
We hebben allemaal ons verdriet en zorgen in deze corona-periode.
Geert Mak omschreef het maandag zo mooi in De Wereld Draait Door (dat overigens morgen voor het laatst op tv is, ook al zo’n gemis in wording) dat deze periode een soort anti-oorlog is. In een oorlogssituatie kruipen we juist bij elkaar en krijgt de economie een boost, waar hier alles bevroren lijkt en we vooral niet bij elkaar mogen zijn.
In Spanje mogen crematies en begrafenissen niet officieel meer worden voltrokken. Het beeld van een vrouw die huilend de kist kust voordat die het crematorium in wordt gereden om daar alleen te worden verbrand, kan ik maar niet uit mijn gedachten poetsen. Dat we niet bij onze geliefden mogen zijn, dat je de hand van je stervende moeder niet vast mag houden, geen zacht kneepje mag geven ten teken van ‘ik ben bij je’, vind ik bijna niet te verteren.
Ook mijn schoonvader mag geen bezoek krijgen. Maar mijn schoonzusje is niet voor een gat te vangen dus vroeg ze een van zijn verzorgers om hem om 13:00 uur voor zijn raam te posteren zodat wij konden wuiven en zwaaien. Het duurde misschien vijf minuten, maar onze ‘opa-batterij’ was weer even opgeladen. Nu kwam ze met iets anders liefs. Theaterindekamer heeft bedacht dat je iemand een liedje cadeau kunt doen. Voor 25 euro zingen zij een liedje met een persoonlijke boodschap voor iemand die jij misschien niet kunt bezoeken. De opbrengst gaat naar de artiest en naar de Voedselbank. Ik vind het prachtig en ga hier sowieso iemand mee verrassen.
Lieve groet,
May
Beeld: Lidian van Megen
Door: May-Britt Mobach
