Een heel goedemorgen
Een van onze vele vakantietradities is dat de meisjes eens per vakantie naar de plaatselijke speelgoedwinkel mogen om daar iets uit te kiezen.
Bij de giocaleria in Ostuni zijn we inmiddels een bekend fenomeen. Er wordt minuten (die als uren voelen) gedraald voor de volle schappen want Italië is Italië is Italië en kinderen zijn daar zowat heiligverklaard, veel scheelt het niet.
Kinderwagens vermomd als raceauto, pratende poppenhuizen, bedenk het en het bestaat. Om wat tijd te doden, besloot ik ook wat te graaien in het schap en ik stuitte op de – ik zou bijna Oudhollandse schrijven maar we waren dus in Italië – bordspellen. Mikado, domino, backgammon. En ik kan je vertellen: het was een hit. Deze spelletjes brachten jong en oud aan een tafel. Er werd gelachen, er was fanatisme, maar vooral waren er even geen schermen, geen andere geluiden dan het omvallen van de mikado-stokjes of het tegen elkaar tikken van de dominostenen. Ik denk nu serieus na over een televisie-vrije avond waarop we dus alleen maar spelletjes doen.
Met een extra rondje naar de speelgoedwinkel als we weer in Italië zijn, krijg ik dat er vast wel doorheen.
Fijne dag, waai niet weg,
May-Britt
Door: May-Britt Mobach
