Een heel goede morgen
Hoe gaat het met jou? De vierde quarantaineweek. Is je kelder gereorganiseerd en je zolder stofvrij? Of ben je wel een beetje gewend aan de rust?
Ik merk bij mezelf dat ik het soms een beetje moe ben om het er steeds over te hebben. Met iedereen met wie je een praatje maakt heb je het over de c-situatie. Dat het erg is, onwerkelijk ook, droef en triest en vreselijk. Ook ik maak me zorgen, heb verdriet om dierbaren die ik mis en geliefden die ziek zijn. En ik mis mijn collega’s intens. Maar soms, soms wil ik het er gewoon even niet over hebben. Of even alleen maar gedag zeggen en doorlopen, zoals vroeger. Maar het erge is, iedereen weet dat je verder niets te doen hebt, dus er is geen excuus. Ik kan niet doortrippelen, een vergadering veinzend, mijn telefoon aan mijn oor, roepen dat er straks mensen komen eten. Maar ik ga het toch doen. Omdat ik soms gewoon even mijn boek wil lezen, de hond wil borstelen of een kind wil knuffelen. Dus woon je in de buurt en betrap je me op bovengenoemd gedrag: neem het niet persoonlijk. Ik wil gewoon af en toe heel even corona-rust.
Liefs voor jou!
May
Door: May-Britt Mobach
