Een heel goede morgen
Stel jij jezelf ook steeds de vraag ‘hoe lang gaat dit nog duren?’ We hebben allemaal 6 april in ons hoofd, maar weten ook dat deze datum zo kan worden bijgesteld.
We bevinden ons nu eenmaal in een periode die we niet eerder hebben meegemaakt en waarvoor geen draaiboek is. De regering en het RIVM doen hun best ons zo duidelijk mogelijk te informeren, daar ben ik van overtuigd, maar ook zij moeten gaandeweg hun ideeën bijstellen. Dus voorzichtig houd ik rekening met een datum die verder weg ligt dan 6 april.
Ik hoor mensen zeggen dat de kinderen dit schooljaar echt niet meer naar school gaan, maar die gedachte kan ik nog even niet aan. Ik ben meer van het dag-tot-dagprincipe. Ik moest ineens denken aan mijn schoolvrienden B en M; hun vader overleed tijdens onze studententijd in het buitenland. Hun moeder mocht pas naar Nederland komen als ze zeker wisten wat de doodsoorzaak was. Vreselijk natuurlijk want mijn vrienden hadden en het verlies van hun vader en het gemis van hun moeder. B, de zoon, ging uit van een realistisch en slechter scenario. ’Stel je er nou maar op in dat het nog een week duurt, dan kan het alleen maar meevallen.’ Mijn vriendin M, de dochter, wilde elke dag hopen dat hun moeder vandaag zou komen. Soms tegen beter weten in, dat wist ze ook wel, maar het hield haar op de been.
Zo heb ik het ook een beetje met de corona-ellende. Ergens weet ik dat het realistisch is om van een slechter scenario uit te gaan, maar ik verzet gewoon steeds de bakens. En tussendoor plukken we de dagen, want er is zon en we zijn samen.
Ik wens jou kracht, sterkte, liefde en gezondheid,
May
Beeld: Lidian van Megen
Door: May-Britt Mobach
