Een ding wist al zeker toen ik twaalf was
Ik moest en ik zou naar Japan. En dat moet dus nog steeds gebeuren.
Als kind was een van mijn hobby’s bloemschikken. Op z’n Japans: Ikebana. Hoe ik er toen achtergekomen was weet ik niet, misschien had ik ergens in een tijdschrift gezien dat ze dat daar zo mooi konden. Ik wist meteen dat ik naar Japan wilde.
Na mijn opleiding zou ik naar Japan te gaan, dat was al jaren het plan. Maar ja, de liefde he… ik kreeg al heimwee als ik een paar weken zonder vriend op interrail was en om dan voor maanden of jaren het land te verlaten, ik zou nog wel een keer gaan…
Toen ik later als hoofdredacteur van het kook-tijdschrift TIP Culinair een uitnodiging van Kikkoman kreeg om mee te gaan naar de fabriek in Japan, heb ik dat ‘overgedragen’ aan een redacteur. Ik vond het altijd al een beetje ‘mwa’ als hoofdredacteuren zelf de snoepreisjes inpikten. Zo wilde ik mijn baan niet invullen. Dus ik ging niet. Weer niet.
Later bij Libelle ging ‘mijn’ medisch redacteur naar Japan voor Yakult. Ik heb Yakult een keer een weekje geprobeerd en vond het helemaal niks, dus ik vond het niet nodig dat ze ging, maar de redacteur vond het wel nodig. Ik natuurlijk stiekem stikjaloers. Dat heb ik onlangs maar eens eerlijk toegegeven.
Om kort te gaan, ik ben er dus nog steeds niet geweest
En toch blijft het trekken. Die prachtige simpele vormgeving van alles wat ze daar maken, van servies tot meubels en spullen voor badkamer, keuken en werktafel, maar juist ook die grappige dingen die er zijn. En dan die leuke karakters. Ook dat mooie eten en vooral de manier waarop het bereid wordt, met een precisie en toewijding om stil van te worden. Die kersenbloesem-periode… betoverend. Je merkt het, ik hou ervan, al ken ik het nog niet eens in het echt. Wel heb ik jaren geleden voor de zekerheid alvast tot tien leren tellen in het Japans. Kan maar vast in je hoofd zitten. Iet, nie, san…
Intussen zie ik steeds meer mensen door Japan reizen. Ik volg ze op Instagram en Polarsteps en geniet heerlijk mee. Het lijkt zelfs wel een hype, zoveel mensen er ineens naartoe gaan. Ik had natuurlijk meteen al moeten gaan toen ik twaalf was, toen nog niemand het ‘ontdekt’ had.
Enige wat me in Japan totaal niet trekt is Tokio, en dat werd nog verstrekt door dat beroemde Shibuya-kruispunt daar:
In elk geval kan ik Tokio maar beter overslaan dacht ik. Totdat ik dit boek te pakken had:
Inderdaad, het ziet er ook op de cover uit als een giga stad met alleen maar hoogbouw. Nou, dan zou je voor de aardigheid eens op je gemak door dit boek moeten bladeren en ontdekken wat je allemaal mist als je Tokio overslaat. Die foto’s! En al die insider-tips…
Er zijn heel veel wijken, die eigenlijk dorpen op zich zijn met steegjes en met eeuwenoude bijna ouderwetse charme , met marktjes en veel mini-streetfood- en familierestaurantjes. Prachtige parken en traditionele tuinen, openbare badhuizen, bijzondere theaters en tempels, koffie- en theetentjes, een heiligdom waar je alleen kunt komen via een pad door een bos. Een bos! Middenin Tokio!
Je moet het eigenlijk zelf zien…
Stel nou dat ik ga, dan weet ik nu dus dat ik eerst een paar weken Tokio moet ‘doen’. Niks snel in die supersonisch snelle trein stappen en verder reizen. Lekker mezelf onderdompelen in die mooie wijken daar, want er zijn zoveel adresjes die ik graag wil zien, dat Tokio door dit boek een must is geworden. Een vriend die net terug is van een rondreis door Japan, gaat na het zien ervan zelfs nog een keer terug, speciaal voor die stad.
Als je nou iemand kent die net als ik heel graag naar Japan wil, koop dan snel dit boek als cadeau. Of koop het lekker voor jezelf. Je bent dan sowieso alvast een paar dagen lekker op reis vanuit je luie stoel. Kommetje warme saké erbij misschien?
En by the way…
Ik zou Franska niet zijn als ik er ook niet eentje had weten te regelen om te verloten. Dit prachtige boek kan dus zomaar bij jou terechtkomen als je geluk hebt.
Wat je ervoor moet doen weet je misschien al? Reageren onder dit artikel op Facebook en misschien hoor je dan volgende week maandag dat je de gelukkige bent.
Ik wens je een week vol geniet-momenten. En vol lekkers.
Liefs van Franska
Door: Franska
