Doe jezelf een lol en ga naar de Borstenbus
Ik weet het, het doet zeer, maar de ellende die je jezelf misschien bespaart maakt alles goed.
Zomaar een dinsdagochtend in oktober. In mijn Whatsapp zag ik een berichtje van vriendin S. Gewoon even voor de klets een appje, dacht ik nog een beetje onnozel. Hoe het met me gaat. Nou, met mij ging het best prima, dus ik vroeg hoe het met haar was. Nou, niet zo best. Om maar met de deur in huis te vallen: ze had borstkanker. Zomaar uit de Borstenbus geplukt na een routinecontrole. Godzijdank was de tumor ontdekt in een heel vroeg stadium, maar toch. Er volgde een operatie en een paar bestralingen. S. onderging het allemaal gelaten en was eigenlijk alleen maar blij dat de polonaise aan haar lijf beperkt bleef omdat ze er zo vroeg bij was. Ze had zelf nooit wat gemerkt terwijl ze haar borsten af en toe heus wel zelf onderzocht had.
S. is al de derde vrouw die ik ken die bij het bevolkingsonderzoek naar borstkanker een slechte diagnose kreeg. S. kwam er tot op heden goed mee weg maar bij V. bleek dat er al een tijdje een kleine tumor woekerde en zij kreeg een paar operaties, chemo en haarverlies te verstouwen. Ook V. was verbaasd, want ze had helemaal niks gevoeld van dat knobbeltje dat haar leven opeens uit het niets in zijn greep hield.
Vandaag, zomaar een dinsdagochtend in april. Ik zit om 9.00 uur in de Borstenbus in Haarlem-Noord. Samen met drie andere vrouwen zit ik op m’n beurt te wachten voor dat rottige maar eigenlijk o zo fijne onderzoek. Ja, het onderzoek doet soms knetterzeer en ja, het wachten op de uitslag is best een tikkie spannend. Maar hoe fijn dat dit bevolkingsonderzoek er is. Het kan ertoe leiden dat je een gat in de lucht springt omdat er niks aan de hand is, of je kunt meteen behandeld worden om erger te voorkomen als er wel foute cellen zijn gevonden.
Dus doe jezelf een lol en ga naar de Borstenbus. Ik weet het, het doet zeer, maar de ellende die je jezelf misschien bespaart door aan dit onderzoek mee te doen maakt alles goed.
Door: Irene Smit
Irene is redacteur bij Franska.nl. Met haar man, twee pubers en een teckel woont ze in Haarlem. Ze zou graag willen zingen als Ella Fitzgerald en koken als Nigella Lawson. Tot het zover is, blijft ze lekker schrijven over allerlei zaken die haar verbazen.
