‘We hadden al meerdere malen oogcontact gehad en ik denk dat we allebei wisten dat er geen houden aan was.’

 

 

‘Het leek ons een leuk idee als onze ouders elkaar wat beter zouden leren kennen voordat we gingen trouwen. Die hadden elkaar één keer een avondje gezien en verder helemaal niet. Een lang weekend met z’n alleen naar de Champagne stelde mijn aanstaande bruid voor. Wat mij betreft een beetje veel van het goede, maar ik gunde haar dit plezier graag. Totdat we onderweg waren. Zij met haar ouders in de auto, ik met de mijne. Vooraf afspreken waar we zouden stoppen om samen koffie te drinken. Als dit mijn voorland als getrouwde vent zou zijn, dan wist ik het zo net nog niet. En dan te bedenken dat er nog drie hele dagen en nachten te gaan waren.

 

De eerste avond maakte mijn aanstaande een praatje met een stel vriendinnen die samen een weekendje weg waren en in hetzelfde hotel zaten. De volgende avond vroegen die ons voor een drankje op het terras na het diner. De ouders naar hun kamers en wij met z’n allen aan de wijn leek mij meer dan prima. Rond een uur of elf wilde mijn aanstaande naar de kamer. Zodat we morgen weer fit waren en leuke dingen konden doen, zei ze. Ik zei dat ze vooral naar de kamer moest als ze dat wilde, maar dat ik nog even zou blijven zitten. Na een half uurtje gingen ook alle vriendinnen slapen. Behalve één. 

 

We hadden al meerdere malen oogcontact gehad en ik denk dat we allebei wisten dat er geen houden aan was. Zouden we nog één glaasje bestellen? Welja! Maar voordat die op waren lagen we al samen in haar auto achter het hotel. Ik kan nog steeds niet aan die vrijpartij terugdenken zonder opgewonden te raken – om de vrouw, om hoe ze vrijde en om het idee betrapt te kunnen worden.

 

Toen ik mijn vrijgezellenavond had vroegen mijn vrienden of ik nog behoefte had aan een laatste wip als vrijgezel. Maar die wip had ik gehad. Wat ik had meegemaakt op die achterbank van haar auto was de droom van elke man en ik zou er niets op tegen hebben om haar nog een keer in haar auto te treffen. Aan de liefde voor wat inmiddels mijn vrouw is, doet dat niets af. Voor veel mensen misschien ondenkbaar en door nog meer mensen veroordeeld, maar voor mij de zoete waarheid.’

 

 

Joosts naam is vanwege privacy gefingeerd.
Zijn echte naam is bekend bij de redactie.

 

 

Moet jou ook iets van het hart en wil je dat (anoniem) met ons delen?
Stuur dan een mail naar info@franska.nl onder vermelding van ‘Dit moet ik even kwijt’.