Die heerlijke lucht
Als je dat nou eens als parfum zou kunnen kopen. Ik zou er een moord voor doen. Hoewel… misschien ruikt het op een mens wel helemaal niet lekker.
Nou ja… een moord doen voor een parfum. Overdrijven is ook een kunst, zou m’n moeder zeggen. Maar echt. Er is een luchtje waar ik de hele dag aan kan gaan zitten snuffelen. Ik had het vorige week weer. Had een ‘hoody-jurkje’ gekocht bij Bonprix (lekker goedkoop trouwens). Zit ik voortdurend in een heerlijke geur-cocon van nieuw katoen.
Ik kan me niet voorstellen dat katoen van zichzelf zo ruikt. Ben wel eens tijdens de katoen-oogst in Mississippi geweest, niets van gemerkt. Als jij weet hoe het zit, hoor ik het graag, want aan de meeste nieuwe katoenen kleren hangt dat speciale ‘nieuwe-kleren-luchtje’. Spuiten ze dat er nou op of zo? Hoe zou dat toch zitten? Ik heb het ook nooit op de ‘Verrekijker’ gezien. Oeps! Now you’re showing your age, zou een Engelsman zeggen.
Maar dat luchtje dus. Als je weet waar ik het te pakken kan krijgen hoor ik het graag. Liefst in wasmiddel of spuitbus. Als ik toch mag kiezen. Of in allebei. En eventueel nog in een geurkaars. Ik roep maar wat. Of moet het nog gemaakt worden? Welke producent gaat het regelen? Ik word meteen vaste klant.