De truc om supersnel aardappels te schillen
Zeg wijn, snacks of haute cuisine en de smulpapen van online foodmagazine FavorFlav weten waar te drinken, hoe het te eten en wat te koken. Dit keer serveren onze cheffies je: Duurzame vis: tonijn is nee, mosselen zijn oké
Je hoeft ons als blij aardappeletend volk natuurlijk niet veel te vertellen over hoe je zo’n pieper nou aanpakt… Maar soms kom je weer een tip tegen die je vaag ergens in een hoekje van je hersenen had opgeslagen, maar waarvan je dan nu zeker weet: dit is vrij briljant!
Want als ik iets niet bijzonder leuk vindt, is het aardappels schillen. Ook niet heel erg of zo, maar wel iets waar ik me vanwege de benodigde tijd alleen al mentaal een beetje op moet voorbereiden. Maar vanaf nu doe ik het zo, als er aardappels gekookt moeten worden! (Zou Robert Kranenborg, die op 8 oktober duizend bordjes stamppot gaat maken het ook zo doen?)
Aardappelberg
Want een pondje is prima te overzien, maar als er veel mensen komen eten (ooit mag het weer, echt) is dit een supersnelle manier om piepers te jassen. Eerst boen je de aardappels (met een borstel) een beetje schoon. Noem me gestoord, maar ik heb dus verschillende kleuren afwasborstels voor verschillende doeleinden… Een houten bruine voor de kop van het espressoapparaat (want koffie = bruin), een rode voor ‘vieze’ doeleinden (rood als in ‘verboden voor minder vieze klusjes’) en een groene voor groentegevallen. Als je klaar bent met op je voorhoofd tikken gaan we verder: kook de aardappels gaar zonder ze te schillen, dus in hun eigen schil. Als ze een beetje afgekoeld zijn, genoeg dat je ze vast kan houden (of desnoods pak je ze met een theedoek vast) neem je een klein mes en maak je of een kleine inkeping, of je vindt een punt waar de schil al losgelaten heeft. Als het goed is trek je de schil er verder zo af.
Win-win
Het voordeel? Los van tijd natuurlijk, is ook de smaak aanzienlijk beter! Dat aardse, bijna notige smaakje dat een perfecte aardappel heeft komt van de schil, en die smaak blijft op deze manier beter behouden. En mocht je daarna de stamper of pureeknijper (voor de perfecte stamppot die je nu nog perfecter maakt) tevoorschijn halen; op deze manier heb je ook veel minder kans op plakkerige natte puree, en is het resultaat een luchtige fluffy puree waar je alle kanten mee op kan. Proberen maar!
