De oma van Jet
De dochter van Ilonka is anders dan andere meisjes van dertien. Helaas heeft niet iedereen daar begrip voor.
‘Als ik naar buiten kijk zie ik mijn dochter tevreden in de hangmat liggen. Zo op het oog een gewoon meisje van dertien maar toch is ze dat niet. Jet heeft een lichte verstandelijke beperking. Dat betekent dat je aan de buitenkant niets aan haar merkt, maar dat ze heel kinderlijk in haar gedrag is. De gewoonste dingen moet je haar heel vaak uitleggen.
Het heeft lang geduurd eer we erachter waren wat er nou toch met Jet aan de hand was. Maar omdat ze ook twee oudere broers heeft hadden we al snel door dat er “iets” in haar ontwikkeling achterbleef. Dat viel anderen ook op en we kregen daarom ook vaak vragen waarom ze nog steeds niet kon lopen of praten. Omdat we nog geen duidelijke diagnose hadden wist ik daar niet altijd een goed antwoord op.
Jet heeft moeite met de gewoonste dingen. Opstaan, tandenpoetsen, de gymspullen voor school inpakken. Wat voor onze andere kinderen de normaalste zaak van de wereld is, daar moeten we Jet, ondanks dat ze dertien is, nog steeds mee helpen. Niet iedereen heeft daar begrip voor. Vooral mijn schoonmoeder is nogal stellig in haar mening en vindt dat we haar te veel verwennen en gewoon veel strenger voor Jet moeten zijn. ‘Want dan leert ze het vanzelf wel.’
Toen Jet vorige week na een nachtje logeren bij oma weer thuiskwam was ze stilletjes en teruggetrokken. Ze zat in een hoekje op de bank met de poes op schoot en streelde haar zachte vacht. Toen ik naast haar ging zitten en vroeg of ze het fijn had gehad gaf ze ontwijkend antwoord. Pas toen ik haar haren streelde, waar ze altijd heel ontspannen van wordt, kwamen de tranen.
Huilend vroeg ze waarom Oma altijd zo boos doet en nooit zegt dat ze iets goed doet. Want ze probeert het toch om zichzelf aan te kleden? En ik weet toch dat ze het bijna helemaal zelf kan? Maar dat ze maar heel af en toe een beetje hulp nodig heeft? Oma vond het ook maar gek dat ze nog steeds niet binnen de lijntjes kan kleuren. Want als ze nou toch eens haar best zou doen, dan zou de kleurplaat wel mooi zijn.
Ik wist niet wat ik hoorde. Ik heb al zo vaak aan mijn schoonmoeder uitgelegd dat Jet haar beperkingen heeft. Dat ze bepaalde dingen nu eenmaal niet kan of begrijpt. Doodmoe word ik ervan om dat keer op keer weer aan haar uit te moeten leggen. Maar blijkbaar past onze lieve Jet niet in haar perfecte plaatje.
Ook voor ons was het even slikken toen we de diagnose kregen dat Jet een verstandelijke beperking heeft, maar daarom houden we niet minder van haar. Natuurlijk is het soms zwaar als Jet dwars en boos of helemaal in zichzelf gekeerd is. En ik heb ook niet altijd zin om de simpelste dingen steeds opnieuw uit te moeten leggen. Maar het feit dat mijn schoonmoeder onze lieve Jet nog altijd niet accepteert zoals ze is, vind ik eigenlijk nog veel moeilijker.’
Door: Ilonka
