Ik val meteen maar met de deur in huis: ik ben er deze week achter gekomen dat ik de laatste tijd te veel van mezelf vraag. En dat is volledig mijn eigen schuld en eigen keuze geweest. Naast een drukke (maar ontzettend leuke) baan bij Franska.nl, heb ik een vriend die in Londen woont waardoor we allebei veel aan het reizen zijn. Daarnaast woont mijn familie in Duitsland en wil ik natuurlijk met alle liefde drie uur heen en drie uur terugrijden om ze te zien, once in a while. Dus de weekenden dat ik mijn vriend niet zie, zie ik hen. Of juist vriendinnen die in Rotterdam, Maastricht, of Brussel wonen (waarom iedereen zo ver weg woont is een lang verhaal). Daar bovenop ben ik ook begonnen met een cursus die ongeveer vijftien uur per week in beslag neemt. Ja, ja, ja… ik weet het. Niet heel handig. Maar óók wel weer heel leuk. En dan moet er natuurlijk nog wat tijd overblijven om te sporten, boodschappen te doen, schoon te maken, en ga zo maar door…
Nu hoor je me écht niet klagen hoor. Ik heb een fijne baan, een lieve familie, een fantastische vriend waar ik helemaal hoteldebotel op ben, een interessante cursus, ik reis veel, en heb de gezelligste avonden met vrienden. Maar ik ben gewoon moe. Ik merk het aan mijn lichaam. Ik merk het aan mijn humeur. Ik merk het eigenlijk aan alles. En daar moet natuurlijk verandering in komen. Dus heb ik besloten om mijn drukke leven even op de pauzeerknop te zetten. Even helemaal niks moéten doen. Lekker mijn eigen plan trekken. Maar dat blijkt moeilijker dan verwacht.
Ik begon eerst met het afzeggen van een verjaardag op zondag. De jarige woont anderhalf uur van mij vandaan. Dat betekent dat ik een auto moet huren en drie uur onderweg ben op mijn vrije zondag. Niet heel handig als je tijd voor jezelf wil. Dus werden er een paar telefoontjes gepleegd om ervoor te zorgen dat mensen wisten dat ik er niet bij zou zijn. En de reacties wisselde van ‘Goed zo, ga lekker uitslapen en lees een goed boek’ tot ‘Je hebt je prioriteiten niet op de juiste plek liggen’. Ouch. Prioriteiten niet op orde? Mijn eerste reactie was een golf van schuldgevoel.
Moet ik dan toch maar overwegen om… Nee! Hoezo prioriteiten niet op een rij? Mag een mens zich geen vrije dag gunnen? Om een goed boek te lezen met een lekker kopje thee, en om ‘s avonds een heerlijk diner te koken voor zichzelf met een goed glas wijn? Waarom?
Dus ben ik even wat onderzoek gaan doen. Meer om mezelf te bewijzen dat dat schuldgevoel van de zotte is. En ja hoor, dat klopt. Want…
Door wat tijd voor jezelf te nemen
Geef je je brein een reboot
Verbetert je concentratie
Verhoogt je productiviteit
Vind je je innerlijke kracht
Krijg je de mogelijkheid om goed over dingen na te denken
Verbetert je probleemoplossend vermogen
Krijg je een betere balans in je leven
Begin je jezelf beter te begrijpen
Verbeter je je relatie met jezelf, en daarom ook met die van anderen
En als je je nu nóg schuldig voelt om het te doen, vergeet dan niet dat:
Tijd doorbrengen met jezelf goed bestede tijd is, want het maakt je een gelukkiger persoon en dus fijner om bij in de buurt te zijn
Het iedereen ten goede komt, omdat je door een gelukkigere en gezondere mind-set in een betere positie bent om voor mensen om je heen te zorgen
Het een preventieve methode is om burn-out te bestrijden
Dus: hartstikke belangrijk om wat tijd voor jezelf te nemen. En zeker weten dat als je deze punten voorhoudt aan degenen die je proberen over te halen om dingen te doen die je niet wilt doen, dat ze je dan begrijpen. Succes ermee! Ik ben in ieder geval niet te bereiken dit weekend. Even met me, myself en I op stap. Joe!
Door: Danique van Leeuwenstijn
Danique is coördinerend redacteur bij Franska.nl. Samen met haar Britse vriend woont ze in het hartje van Londen. Zelf is ze gek op reizen, gezelligheid, koken, goede wijn, en vintage treasures.
Leestip
Heb jij de kerstboom al staan?
Heb jij de kerstboom al staan?
Nee joh, dat kan toch pas na Sinterklaas? 63%, 19 votes
19 votes63%
19 votes
Mij niet gezien, ik houd niet van kerst. 27%, 8 votes