De jeugd van tegenwoordig: zo kan het ook
Soms vraag ik me weleens af waar het naartoe moet met de wereld
‘Een jongen van 13 schiet acht mensen en een bewaker dood’, ‘Tiener (15) stak man neer op schoolplein’, ‘Tieners slaan jongeman met beperking op straat in elkaar’, ‘Tieners slaan bekende (15) in elkaar’; dat zijn zomaar wat krantenkoppen van de laatste tijd. En dan heb ik het niet eens over drugshandel en andere jeugdcriminaliteit. Dan vraag ik me altijd af waar die ouders zitten. Hoe kan een kind op die leeftijd zo ontsporen?
Gelukkig zijn er ook andere jongeren. Zo eentje kwam ik deze week tegen. Een meisje van 12, dat al haar spaarcentjes bij elkaar had geraapt om bloemen en chocola te kopen voor eenzame patiënten in het ziekenhuis. Toen haar opa daar lag, had ze gemerkt dat er patiënten waren die nooit bezoek, bloemen of cadeautjes kregen en dat vond ze zielig. Dus stapte ze op haar fiets, kocht de bloemenhoek van de plaatselijke supermarkt leeg plus nog wat lekkers en stapte naar de balie van het ziekenhuis. Daar waren ze zo’n mooi gebaar duidelijk niet gewend. Het duurde dan ook even voor ze iemand gevonden hadden die dit meisje verder kon helpen.
Het ziekenhuis plaatste het op sociale media, wat duizenden likes opleverde. De krant (ik dus) merkte het op en kwam voor een foto en interview. Zelf vond ze het allemaal niet zo bijzonder. Sterker nog: ze vond het supernormaal. ‘In onze cultuur is het normaal om iets te doen voor mensen die het minder goed hebben.’ Iemand bood op Facebook aan haar 50 euro te geven, zodat ze haar spaarcentjes weer terug had, maar dat wilde ze niet. ‘Dan is het niet meer echt een gift van mij.’ Op de foto gaan vond ze best spannend, maar ze nam braaf alle poses aan die de fotograaf haar vroeg en daarna vertelde ze haar verhaal aan mij. Bescheiden, maar door haar verhaal in de krant te laten plaatsen hoopte ze dat meer mensen haar voorbeeld zouden volgen. ‘Want al hebben die mensen hier in het ziekenhuis iets ergs, dan weten ze toch dat iemand aan hen denkt.’
Zo kan het dus ook. Dat was nou een interview om blij van te worden.
