deel 51
Charlotte & Tom
Charlotte en Tom zijn allebei nog niet zo lang gescheiden en via internet op zoek naar een nieuwe liefde…
Van: Charlotte
Aan: Tom
Onderwerp: Treurnis
Nou, dat gaat lekker, ik zwem al de hele avond in tranen, mede dankzij een stevige tearjerker op tv over Echte Liefde. Hij schreef me een mail terug en het is weer precies hetzelfde liedje als altijd. Ik lees het echt niet verkeerd: hij wil gewoon niet dat ik helemaal uit zicht verdwijn. Altijd dat omslachtige, alsof er nog ik weet niet wat voor ons in het verschiet ligt. Ik moet er echt ontzettend om huilen. Want ik wíl hem wel een plakker, een treurwilg, een walletjesvreter en een klokkenluider vinden, maar ik ben wél verliefd op dit portret. Ik roep wel opzouten, maar ik meen het helemaal niet.
Maar… jojoën doe ik voortaan wel met mijn gewicht. Ken jij ‘Afscheid nemen bestaat niet’ van Marco Borsato? Dat gaat over hem en mij. O verdomme, verdomme, kut, kut, kut, kut, kut…(helpt nu even niets, bovendien slaapt Hendrikje).
Mijn hechtingen zijn er trouwens uit, dat is heel fijn. Ik heb alweer gefietst, ging prima, dus er valt ook een stijgende lijn te ontdekken. Gisteren met mijn collega gegeten, was heel gezellig en ik denk er over om toch weer te gaan freelancen, maar laat de gedachte even bezinken. Misschien kan ik mijn huidige baan dan als opdracht aanhouden, zij het met minder uren, dan heb ik toch wat zekerheid.
Morgenochtend naar mijn psychiater, nog even doorjanken, niet te lang hoop ik, en vragen wat hij er van vindt. Verder léés ik (halverwege tweede boek in drie dagen), dat lukte al tijden niet meer en ik blijk ook weer in staat om mijn hoofd bij een tv-programma te houden, dus al met al…
Weet jij al wat je morgen aantrekt?
XC
Lees hier de vorige aflevering
Lees hier de volgende aflevering
