deel 42
Charlotte & Tom
Charlotte en Tom zijn allebei nog niet zo lang gescheiden en via internet op zoek naar een nieuwe liefde…
Van: Tom
Aan: Charlotte
Onderwerp: Heftig
Je raadt nooit met wie ik vanavond uit eten ben geweest… met mijn jeugdliefde. Ik ben er helemaal stupéfait van. Vanmorgen mailde ze, ik antwoordde met morgen een afspraak, geef mijn mobiele nummer, om half vijf belt ze en twee uur later zat ze hier op de bank. Over onstuimigheid gesproken! En het was gezellig: in vijf uur vijfendertig jaar aan elkaar gepraat. Open, lachen, spontaan, emotievol, dezelfde taal, gemoedelijk, elkaar diep in de ogen kijken en dan net nog elkaar een dikke hug geven. Ik ben nog aan het bijkomen.
Downside: ze heeft een relatie. KKKKKKKUUUUUUUUUUTTTTTTT! Wel weet ik dat die niet zo goed botert, dus je begrijpt dat ik er sinds vanavond een nieuwe missie bij heb. Weg met internet en alle daters kunnen zichzelf mooi doortrekken. (ik schrijf nu ongeveer één woord per minuut omdat het me allemaal nog moet bezinken, heet van de naald voor jou dus). Charlotte, ik ben realistisch, het voelt nu raar, maar ook heel goed. Heftig, dus. En ik denk dat zij nu in de auto ook nog eens deze avond de revue laat passeren en redelijk gechoqueerd thuiskomt. Dus, hoe dingen kunnen lopen. Ben ik als 11-jarige verliefd geweest op deze vrouw, toen meisje, mijn moeder zegt, dat ik er niet eens van kon slapen. En dan ontmoet je elkaar na vijfendertig jaar en er is weer een duidelijke vonk. Oké, effe ontnuchteren.
Half uur later, ik ben ontnuchterd. Maar ontstellend warm van binnen.
Lieve Charlotte, je bent in wezen, in mijn ogen, een sterke vrouw
Intermezzo: overigens twijfel ik er sterk aan of je toestand wel zo erg is. Ik zie je niet als iemand die zich verschuilt achter: ach, als ik maar leuk doe heeft niemand het door, inclusief jezelf. Ik ken jou als iemand die in de shit zit, maar… lieve Charlotte, je bent in wezen, in mijn ogen, een sterke vrouw. Got it? Dat je jezelf op dit moment vragen stelt, logisch, maar de bottom line is wat ik net schreef.
Dus als je die warme gevoelens niet beantwoord krijgt of kan krijgen? Maak een keuze en gooi Montaigne in een hoek. Laat je niet verlakken en verlak zeker jezelf niet. Ambivalentie is killing, het maakt dat je stilstaat. De enige remedie is om absoluut te zijn. Hoe moeilijk ook. Dus ga eens op de bank zitten (als dat niet te pijnlijk is), en ga even denken over: oké, het is de moeite waard, ik wil het, maar is het haalbaar? En vooral reëel zijn, misschien is het haalbaar, maar voor over een langere tijd. Dat voel je nu. Maar in de tussentijd kan er veel gebeuren en dan kan het goed zijn dat jij mooi aan het korte eind trekt. Dus in mijn ogen moet je het nu evalueren op zijn merites, en niet pas over een half jaar of zo.
En dan komt mijn creativiteit boven, dan zetten we die interactie om in een nieuw gezelschapspelletje, zo voor met z’n vieren rond te tafel op een willekeurige zaterdagavond ter bevordering van het behoud van de goede relaties of het laten klappen van die, die toch op de langere duur geen zin hebben. Een soort pim-pam-pet. De kaart wordt getrokken, en daar staat op: ‘Op wie was je het laatst verliefd’, en dan een zwengel aan het ronddraaiende pijltje, en de persoon met het pijltje op zich moet ‘eerlijk’ antwoorden. Nog een vraag: ‘Zou je het weleens met de persoon willen doen die nu links van je zit?’. Charlotte, ik heb zo’n gevoel dat wij nog een hele hoop nieuwe dingen kunnen verzinnen en op de markt kunnen brengen. Goed, genoeg food for thoughts. Ik ga nu heerlijk dromen en verheug me op de slapeloze nachten.
Je weet me te vinden.
Kus, Tom
Lees hier de vorige aflevering
Lees hier de volgende aflevering
