deel 168
Charlotte & Tom
Charlotte en Tom zijn allebei nog niet zo lang gescheiden en via internet op zoek naar een nieuwe liefde…
Van: Tom
Aan: Charlotte
Re: Another Monday
Ik mis jou ook. Ik zit nog bij mijn moeder, heel gezellig en verrassend. Vanmorgen nog bij haar huisarts gezeten, omdat Fien een acute blaasontsteking had, verging van de pijn, maar nu aan de kuur en veel biogardeyoghurt eten (blijkt te helpen, zeggen ze). Pijn is gezakt. Dus dat was dat.
En natuurlijk strandwandelen, even kort met Teun gisteren, want we liepen op het strand, belt Fien: papa ik zit in de trein (komend uit Tilburg), ben bij Delft, dus ik sta over vijftien minuten op het CS. Dus rennen, fietsen en de auto in. Vandaag van alles. Teun en Willemijn ‘verplicht’ meegenomen op de duinwandeling, ik bedoel we zitten er recht tegenover, dus hupsakee geen gezeik. Morgen weer terug naar Amsterdam, dan zijn ze nog even twee dagen bij mij, en dan… (terwijl ik dit schrijf realiseer ik me dat het dan weer even tien dagen zonder is, en best wel eenzaam, ik heb natuurlijk genoeg te doen, maar duidelijk anders). Ik leef zowat voor dit tuig!
Dus je hebt geen consequenties hoeven te ervaren van de deuk in de auto? Maar… Paul moet je zo snel mogelijk afhandelen. Inderdaad laat de accountant maar eens even voorspiegelen hoe het zit. Wordt ie misschien wakker van.
Dus was het stil in je hoofd? Tijdelijk… zo cru ben ik ook wel weer. Je ontlading van vrijdag heeft er zeker toe bijgedragen. Zo zullen er nog meerdere volgen. En op een gegeven moment heb je voldoende om je heen geslagen en keert de rust weder. Dan heb je het zakelijk voor elkaar, heb je het emotioneel op een rijtje (voor elkaar lukt hier dus nooit, die illusie moet je ook niet hebben), en gaat het gewoon goed. Nu gaat het beter, en da’s positief. Gebruik die positiviteit om de zooi op te helderen. En, lieverd, dat lukt je.
Mijn moeder ging net naar bed en zei: ‘Doe haar de groeten’. Ze zag dat ik je email aan het lezen was, en dat ik moest glimlachen. Dus bij deze.
Met Paula schrijf ik elke dag. Ze komt naar A’dam, wil me zien, maar is aan de andere kant heel stil over haar relatie. Ze is absoluut gecharmeerd van mijn aandacht, en ik van de hare, maar ik voel terughoudendheid. Kan ik lang over nadenken, maar ik ga voor nu niet invullen. Het komt op me af.
En dan heb ik nog een ego-probleem. Heb ik twee van die trutten op internet gehengeld, nop-nop-knor! Oké, ze waren wat jonger, maar toch. Niet eens een reactie. Daar baal ik dus van.
Het voordeel van bij moeders zitten is dat ik lekker aan de cognac kan.
Kus,
Tom
Lees hier de vorige aflevering
