deel 163
Charlotte & Tom
Charlotte en Tom zijn allebei nog niet zo lang gescheiden en via internet op zoek naar een nieuwe liefde…
Van: Tom
Aan: Charlotte
Onderwerp: Een tipje dan
Jij bent in mijn ogen echt de weg niet kwijt. Je hebt het allemaal uitstekend door, maar er zijn van die momenten in het leven dat het allemaal even tegelijkertijd op je af komt. Je bent niet depressief, je kunt het zelfs allemaal relativeren en los van elkaar in perspectief zien, maar het is allemaal te veel, want het verband is er (nog) niet. Klinkt bekend, lieve schat. En het komt. Het is zo makkelijk om alles in jezelf te zoeken, maar er zijn ook een hele hoop anderen bij betrokken (geweest), ieder met hun geweldige bijdrage. Is het daarmee allemaal jouw schuld, hoe jij je nu voelt…nee!
Ondanks het totale gebrek aan lichamelijke aandacht, wilde je je gezin koesteren. Natuurlijk! Toch gooide je op een gegeven moment de knuppel in het hoenderhok. Jouw schuld? Nee. Heb je er te lang mee gewacht? Dat is relatief, hoe je het gezinsgevoel opweegt tegen je eigen ik. Is ook afhankelijk van je buffer, maar op een gegeven moment was de buffer vol. En dan sta je alleen. Toen kwam Joost. Jij tot over je oren. Jouw schuld? Nee, hij leek het antwoord op alles wat je zoekt. Vult die verloren leegte op. En gaat met een ander aan de rol. Wederom niet jouw schuld. Die verandering in je leven komt. Echt. Rust is absoluut belangrijk en daar moet je ook aan toegeven.
Nog in de stemming voor een tipje van de sluier? Dus Paula. Een warme vrouw, to say the least. En het is goed dat ik voor het weekend even duidelijk heb aangegeven waar ik stond. Daar schrok ze van, volgende dag drie e-cards gekregen, van leuk tot zwoel, dus we zijn weer volop aan het mailen. Met dat verschil dat ze weet waar ik sta, dat er internetvlinders bestaan. Dat is een open manier van communiceren die mij wel ligt. Ik heb de vlinders onder controle, maar merk dat ze bij haar groeien… Aan de consequenties denk ik nu even niet…
Lees hier de vorige aflevering
