Dag pap
Mirjam van ’t Veen is deze week onze gastcolumnist.
“Dag pap, is het goed dat ik even bij je kom zitten, dan drinken we samen een kop koffie.
Jij nog steeds zwart? Wil je er een taartje bij ter ere van vandaag?
Oh, weet je niet wat voor dag het vandaag is. Tja het is ook al weer 13 jaar geleden en ik kan mij voorstellen dat je het niet meer weet.
In de tussentijd is er veel gebeurd. Dingen waarvan ik mij afvraag of je die weet. Ik heb mijn huis verkocht. Je weet wel, dat huis waarvan jij ons de tip gaf om eens te gaan kijken.
Weet je dat ik afgelopen juni ben getrouwd met mijn prins op een prachtig landgoed in een echte bruidsjurk? Nee geen paard, maar gewoon onze eigen auto.
Weet je al dat je drie kleinkinderen hebt die in Mexico wonen? Mijn drie neefjes zijn al zo groot en wijs aan het worden. Gelukkig spreken ze nog steeds Nederlands en kan ik ze vertellen wat voor een fantastische opa je zou zijn geweest.
Tja, de tijd gaat snel, alweer 13 jaar geleden. Dertien jaar geleden dat je opeens overleed. In de jaren daarna is er zoveel gebeurd en zijn er vaak momenten geweest waarop ik je graag even had gesproken. Gewoon om te weten hoe je over iets dacht, wat je mening zou zijn geweest en hoe je iets gevonden had. Wat je van mijn huidige man zou vinden, van mijn nieuwe huis en hoe je het had gevonden dat ik ondertussen, net zoals jij, ben gaan schrijven.
Ik wil je zoveel vertellen, maar ook vragen, gewoon even van je horen hoe het met je gaat. Of je geen pijn hebt, gelukkig bent en af en toe even naar ons kijkt om te zien hoe het met ons is. Gewoon even een knuffel, een aai over mijn bol of een lief woord. Gewoon zoals nu, samen even een kopje koffie met een taartje. Een taartje ter ere van je leven, mijn leven, ons leven samen zo’n 34 jaar. “
Ook een keer gastcolumnist zijn op franska.nl? Mail je column (van maximaal 400 woorden) naar content@franska.nl. Als je column niet geplaatst wordt, ontvang je daar geen bericht over.
