Claudy moet het in haar eentje oplossen
Het is laat op de avond als Claudy haar telefoon hoort gaan. Op het scherm ziet ze een bericht van haar ex-man Reindert. Met trillende vingers leest ze wat hij schrijft.
‘Ik moet het drie keer lezen voor ik echt begrijp wat er staat. Dat hij er lang over heeft nagedacht. Dat hij natuurlijk het belang van de kinderen voorop wil stellen. Maar dat hij ook gelukkig wil zijn en daarom heeft besloten om bij zijn nieuwe liefde in Berlijn te gaan wonen.
Als ik zijn woorden op me in laat werken weet ik niet of ik moet lachen of moet huilen. Het enige dat ik zeker weet is dat ik hem niet kan tegenhouden. Net zoals ik hem drie jaar geleden ook niet tegen kon houden toen hij besloot dat hij niet met mij oud wilde worden maar met een collega van zijn werk. Een meisje nog, dat hij op een zakenreis naar Berlijn had leren kennen.
Reindert was vaak voor zijn werk op reis, korte trips van een paar dagen. Ik zocht er dan ook niks achter dat die trips wat langer werden en hij vaak ook in het weekend overbleef. Hij was aan een groot project bezig en het was dan handiger dat hij niet heen en weer hoefde te vliegen. Samen met een paar andere collega’s deden ze dan leuke dingen in die weekends. Wist ik veel dat daar ook ene Gaby bij was.
Natuurlijk kwam zijn affaire uit, hij werd slordig en op een gegeven moment zag ik een berichtje van haar op zijn telefoon. Misschien deed hij het ook wel expres. Wilde hij dat ik erachter kwam, dan hoefde hij tenminste niet meer te doen alsof.
Ik was er kapot van, vooral omdat mijn relatie met hem gewoon een grote leugen bleek te zijn. Onze zoons waren zo verdrietig toen hij hen vertelde dat hij ergens anders ging wonen. Omdat hij niet meer van mij, hun moeder, hield. Om de week waren de jongens een weekend bij hem. De andere week vloog hij naar Berlijn om bij haar te kunnen zijn.
Inmiddels heb ik mijn leven wel weer op de rit. De jongens missen hun vader en zien hem veel te weinig naar hun zin. Ik probeer vader en moeder tegelijk te zijn maar dat valt niet mee. De jongens hebben Gaby inmiddels leren kennen en vinden haar wel oké. Je weet hoe dat gaat met pubers.
De afgelopen zomervakantie zijn ze drie weken met hun vader op vakantie geweest in haar appartement in Berlijn. Zogenaamd omdat het zo’n geweldige stad is. Maar het was natuurlijk om te kijken hoe de jongens het daar zouden vinden. Een dag na thuiskomst belde Reindert me omdat hij iets met we wilde bespreken.
Toen vertelde hij van zijn plannen om naar Berlijn te verhuizen om daar te werken en met Gaby samen te wonen. Er werd zelfs al over een baby gesproken. Sprakeloos luisterde ik naar hem. De man van wie ik ooit zo gehouden had. Met wie ik ook kinderen heb. De man die zijn gezin zomaar de rug toekeerde, die niet eens een poging deed om het weer goed te maken. Ik wist opnieuw dat het geen enkele zin had om hem op andere gedachten te brengen.
Tijdens die zomervakantie heeft hij de jongens niets over zijn mogelijke vertrek gezegd. Om ze niet ongerust te maken, zei hij tegen mij. Maar nu gaat hij dus toch. Dat het geen zin heeft om ertegenin te gaan weet ik heus wel. Maar eerlijk gezegd ben ik woedend op Reindert. Hij gaat doodleuk zijn gang en ik moet het hier allemaal maar in mijn eentje zien te redden met de kinderen. Ik heb geen idee hoe ik dit mijn jongens moet vertellen, maar dat hun vader totaal geen rekening met hun gevoelens houdt is pijnlijk duidelijk…’
