May maakt er
een feest van
Tot deze opmerking van een vrouw bij de kapper… Lees verder
Franska: Amayzine.com’s May-Britt ziet er elke dag fantastisch mooi uit. Ze is niet alleen een mode- en beauty-icoon, maar kan ook gewoon de keuken poetsen in haar Claes Iversen-jurk. Daarom ben ik zo gek op haar. Op haar site Amayzine.com lees je alles over mooi en trendy en chic, op Franska.nl zien we May ‘backstage’.
Tot deze opmerking van een vrouw bij de kapper… Lees verder
Een iPad moest het zijn. Na 364 dagen wikken, wegen, kiezen en delen was het dit geworden… Lees verder
Negen dagen niets. Heerlijk. Maar wel negen dagen in de etalage. Zo voelt de vakantie voor May-Britt… Lees verder
May vond er van alles van, al moet ze na al die jaren misschien wel toegeven dat ze gelijk hadden. Een heel klein beetje dan… Lees verder
Mijn liefste vriendinnen zeggen dat Flo ons heeft uitgekozen. Dat vind ik een compliment zo groot dat ik het niet kan beamen… Lees verder
Opdat wij niet vergeten. De oningevulde, oorspronkelijke en heerlijke geest van jonge kinderen… Lees verder
May voelt zich gehoord en begrepen bij de psychiater. En Flo troost haar. Lees verder
Tien jaar geleden werd een kleine lieve Flo geboren. May-Britt weet nog precies hoe dat was… Lees verder
Ik leg mijn duim en wijsvinger om de voet van mijn wijnglas en draai er een beetje aan. Geliefde is net binnengekomen na een lange werkdag… Lees verder
May’s missie is om tijdens de uitslag van het IQ-test-gesprek rechtop te blijven zitten. En om niet te huilen, dat ook. Haar geliefde zit naast haar en is heel goed in dit soort gesprekken. Zij hoort alleen de uitslag van de test en parkeert die ergens in haar hoofd. Weer in de auto belt ze haar vriendin… Lees verder
Flo is in Haarlem, op haar nieuwe school, May-Britt bij een modeshow in Parijs. Terwijl de rest van het gezelschap even niet met het thuisfront bezig lijkt, is haar oog standaard gericht op het scherm van haar telefoon… Lees verder
Nieuwjaarsdag. Ik sta onder de douche. Nog wat wankel op de wielen want de oudjaarsavond was zoals te doen gebruikelijk een bonte avond. Ze komt de badkamer binnen… Lees verder
Dat vindt May soms moeilijk. Maar dan komt ze tot een bijzonder mooie realisatie… Lees verder
Juf is er altijd. Juf is nooit ziek. Maar dit jaar moesten we haar een paar keer missen… Lees verder
Een collega-moeder zei me laatst dat het een goed moment is om vlak voor pakjesavond ‘de pleister er af te trekken’. Maar dat leek me wat ongezellig… Lees verder
Of ik een minuutje kan wachten. Door de glazen strook naast de deur van het kantoortje van meester Ad zie ik een bos blonde krullen. Een andere moeder is me voor. Geen probleem. Ik houd van wachten. Lees verder
‘Gun dit jezelf nou gewoon. En gun het Flo.’ Mijn liefde heeft het al honderd keer gezegd. Misschien wel honderdvijftig keer. En elke keer schoot er een scheutje paniekwarmte door mijn wangen… Lees verder
Ik kijk recht voor me uit. ‘Mama, doe je mond eens open.’ Flo zit naast me in de auto en doet alles om mijn aandacht te vangen. Lees verder
Op de vraag ‘En, hoe gaat het thuis?’ kon ik de laatste tijd een stevig ‘prima’ antwoorden… Lees verder
‘Het is ánders, niet erg.’ ‘Ik heb nooit een empty-nest-syndroom want Flo blijft lekker bij ons wonen…’ Lees verder
Tot deze opmerking van een vrouw bij de kapper… Lees verder
Negen dagen niets. Heerlijk. Maar wel negen dagen in de etalage. Zo voelt de vakantie voor May-Britt… Lees verder
Mijn liefste vriendinnen zeggen dat Flo ons heeft uitgekozen. Dat vind ik een compliment zo groot dat ik het niet kan beamen… Lees verder
May voelt zich gehoord en begrepen bij de psychiater. En Flo troost haar. Lees verder
Ik leg mijn duim en wijsvinger om de voet van mijn wijnglas en draai er een beetje aan. Geliefde is net binnengekomen na een lange werkdag… Lees verder
Flo is in Haarlem, op haar nieuwe school, May-Britt bij een modeshow in Parijs. Terwijl de rest van het gezelschap even niet met het thuisfront bezig lijkt, is haar oog standaard gericht op het scherm van haar telefoon… Lees verder
Dat vindt May soms moeilijk. Maar dan komt ze tot een bijzonder mooie realisatie… Lees verder
Een collega-moeder zei me laatst dat het een goed moment is om vlak voor pakjesavond ‘de pleister er af te trekken’. Maar dat leek me wat ongezellig… Lees verder
‘Gun dit jezelf nou gewoon. En gun het Flo.’ Mijn liefde heeft het al honderd keer gezegd. Misschien wel honderdvijftig keer. En elke keer schoot er een scheutje paniekwarmte door mijn wangen… Lees verder
Op de vraag ‘En, hoe gaat het thuis?’ kon ik de laatste tijd een stevig ‘prima’ antwoorden… Lees verder
Een iPad moest het zijn. Na 364 dagen wikken, wegen, kiezen en delen was het dit geworden… Lees verder
May vond er van alles van, al moet ze na al die jaren misschien wel toegeven dat ze gelijk hadden. Een heel klein beetje dan… Lees verder
Opdat wij niet vergeten. De oningevulde, oorspronkelijke en heerlijke geest van jonge kinderen… Lees verder
Tien jaar geleden werd een kleine lieve Flo geboren. May-Britt weet nog precies hoe dat was… Lees verder
May’s missie is om tijdens de uitslag van het IQ-test-gesprek rechtop te blijven zitten. En om niet te huilen, dat ook. Haar geliefde zit naast haar en is heel goed in dit soort gesprekken. Zij hoort alleen de uitslag van de test en parkeert die ergens in haar hoofd. Weer in de auto belt ze haar vriendin… Lees verder
Nieuwjaarsdag. Ik sta onder de douche. Nog wat wankel op de wielen want de oudjaarsavond was zoals te doen gebruikelijk een bonte avond. Ze komt de badkamer binnen… Lees verder
Juf is er altijd. Juf is nooit ziek. Maar dit jaar moesten we haar een paar keer missen… Lees verder
Of ik een minuutje kan wachten. Door de glazen strook naast de deur van het kantoortje van meester Ad zie ik een bos blonde krullen. Een andere moeder is me voor. Geen probleem. Ik houd van wachten. Lees verder
Ik kijk recht voor me uit. ‘Mama, doe je mond eens open.’ Flo zit naast me in de auto en doet alles om mijn aandacht te vangen. Lees verder
‘Het is ánders, niet erg.’ ‘Ik heb nooit een empty-nest-syndroom want Flo blijft lekker bij ons wonen…’ Lees verder