Franska.nl

Kijk! Dit vind ik nou nog eens een goede actie.

To be continued in het nieuwe jaar.

 

Wat als je door een donker tunneltje, door een park of over een verlaten industrieterrein moet fietsen om thuis te komen? Mij niet gezien. Een heleboel mensen niet gezien zo blijkt, want het overgrote deel van de fietsers ervaart een unheimisch gevoel in het donker.

 

Natuurlijk zijn er uitzonderingen. Zoals daar zijn de hoogbejaarde vrouw die denkt dat ze op haar leeftijd niets meer te vrezen heeft van verkrachters (‘wie is er nou nog in mij geïnteresseerd?’), of de tiener die denkt dat ze door haar fietshelm niet meer aantrekkelijk is voor gasten die kwaad in de zin hebben. Maar volgens onderzoek van de Fietsersbond neemt bijna 88 procent van de mensen liever een omweg of de auto dan alleen door het donker te moeten akkeren. Als je al niet van je fiets wordt getrokken door een engerd die zijn handen niet thuis kan houden dan is het wel door een onverlaat die het heeft voorzien op je horloge of iPhone.

 

 

Om aandacht te vragen voor sociale onveiligheid op de fiets organiseerde de Fietsersbond op een donkere maandagnamiddag voor de kerst de Meefietslijn. Dat gebeurde bij het Amstelpark – waar ik toevallig aan woon en waar het ’s avonds inderdaad heel donker en heel verlaten kan zijn omdat er weinig omstanders, weinig open weg en dus amper sociale controle is. Het idee van de Meefietslijn is dat je telefonisch vergezeld wordt door iemand van de Meetfietslijn. Alleen al het idee dat je tegen iemand aan kunt praten die weet waar je bent is vaak genoeg om dat gevoel van onbehagen weg te nemen.

 

Gemeenten kunnen de Meefietslijn boeken om voor een avond neer te strijken langs een fietspad. Medewerkers van de lijn vragen dan onder het bellen naar verhalen en tips van nachtfietsers. Die willen ze verzamelen om zodoende te helpen iets aan sociale onveiligheid te doen. Soms is Nederland zo slecht nog niet toch? Wat mij betreft een puike actie die mee mag naar het nieuwe jaar.