Er zijn mensen waarbij je denkt: hoeveel uur zit er in jouw dag? Gewoon omdat ze zo zeldzaam veel voor elkaar boksen.
Bracha staat ook op die lijst. Én drie jonge kinderen, én een druk opnameschema (ja, er komt weer een verse reeks Oogappels, hoera!) en dan is ze ook nog eens ambassadeur voor Edukans. Er was zowaar nog een pluk tijd om daar een magazine voor te maken én om ons te woord te staan.
Je bent in 2013 ambassadeur geworden van Edukans. Toen was je, denk ik zo terugrekenend, nog zwanger van Sophia en misschien nog helemaal niet bezig met school en onderwijs. Wat maakte dat je dacht: dit moet ik doen en wel nu?
‘Ik was inderdaad zwanger van Sophia toen ik gevraagd werd. Ik werd meteen geraakt door Edukans, een kleine organisatie die werkt aan beter onderwijs in ontwikkelingslanden. Ze geven de juiste handvatten waardoor de mensen in het desbetreffende land het verder zelf kunnen doorzetten. Selfsupporting is natuurlijk heel belangrijk, want dan heb je veel meer kans dat ze er wat aan hebben en dat het slaagt. Hoe druk het ging worden met een kindje, daar had ik nog geen idee van. En toen wist ik al helemaal niet dat er nog een tweeling aan zat te komen. Maar ondanks de drukte thuis maak ik er graag tijd voor vrij. Edukans geeft kinderen een toekomst. “Education is the most powerful weapon which you can use to change the world”, zoals Nelson Mandela zei. En zo is het.’
Je hebt eerder gezegd voor Edukans te hebben gekozen omdat ze mensen de kennis willen geven om ter plaatse zelfstandig goed onderwijs te kunnen geven. Op welke projecten die in de afgelopen jaren zijn gestart ben je trots?
‘Ik heb toen ik in Ghana was diverse projecten gezien. Een van die projecten was gericht op de docenten. Soms is het probleem niet dat er geen school is met docenten, maar het probleem is juist dat de docenten zelf geen of een slechte opleiding gehad hebben en dus niet in staat zijn om goed les te geven. Edukans bood ze de kans om het vak onder de knie te krijgen. Ik sprak een aantal van deze juffen en meesters en ze waren allemaal vol energie en trots. Ze hadden nu contact met de leerlingen en de lesstof kwam bij hen aan. Dat gaf hen grote voldoening. Ik vond dat heel mooi om te zien.’
Jouw kinderen gaan naar een Nederlandse basisschool. Deze week kwam in het nieuws dat kinderen in Nederland tot de gelukkigste ter wereld behoren, mede vanwege het goede onderwijs. Kun je iets noemen waar jij blij van wordt in het onderwijs dat jouw kinderen krijgen?
‘In Nederland is het natuurlijk allemaal erg goed geregeld. En doordat ik met Edukans werk, realiseer ik me steeds meer hoe bevoorrecht we daarin zijn. Toch zie je vaak dat je eigen kinderen het het fijnste op school hebben als ze goed contact hebben met hun juf of meester. Dat herinner ik me ook van vroeger. De vakken die ik het leukste vond werden gegeven door mijn leukste docenten. Gelukkig hebben mijn kinderen het getroffen met hun juffen en gaan ze graag naar school.’
Ik kan me ook voorstellen dat er dingen zijn in de scholen die je bezocht voor Edukans waar wij iets van zouden kunnen leren. Kun je iets noemen?
‘Wat me het meeste raakte tijdens mijn reis naar Ghana was hoe enorm trots ze waren. Trots op wat ze bereikt hadden met hun school, mede door Edukans. Dat is iets waar wij toch terughoudender in zijn. Iets waar we van zouden kunnen leren. Je mag trots zijn op wat je doet. Het trots zijn geeft je ook een enorme boost energie om je nog verder te ontwikkelen.’
Je hebt inmiddels je tweede magazine gemaakt voor Edukans: ‘Groep 3!’. Kun je daar iets over vertellen?
‘Nadat we ‘Vier!’ gemaakt hadden, een soort survivalgids voor ouders met beginnende naar school gaande kinderen, en daar enorm veel belangstelling voor was, dachten we: wat is de volgende grote stap op de basisschool? ‘Groep 3!’ De overgang van kleuter (groep 2) naar schoolkind is voor veel kinderen erg groot. Je moet ineens veel stilzitten en mag minder spelen. Dat vergt een grote concentratie van hen. Huilbuien en vermoeide kinderen krijg je weer mee naar huis, terwijl je dacht dat je kinderen nu wel aan school gewend waren geraakt. In dit magazine staan onder andere tips van experts, leuke weetjes en ouderblunders.’
Hoe ervoer jij als moeder de overgang van groep 2 naar groep 3?
‘Sophia was wel klaar voor groep 3 omdat ze al tweeënhalf jaar gekleuterd had. Ze had er zin in en ik ook. Het idee dat ze zou leren lezen en schrijven was heel spannend. Ze heeft het een fijn jaar gevonden, maar soms ook moeilijk. Alleen maar werken. We moesten thuis ook oefenen met lezen. Wat ik soms best lastig vond, want je wilt het niet opdringen en ze was vaak te moe na zo’n dag school. Op een gegeven moment vind je je draai en dan komt het allemaal goed.’
Wat wil je bereiken met dit magazine? Wanneer ben je gelukkig en tevreden?
‘Het zou leuk zijn als ouders iets aan het blad hebben of het gewoon leuk vinden om te lezen. Herkenning geeft troost en is ook vaak grappig. Verder hoop ik dat die ouders ook andere kinderen een kans willen geven op onderwijs. Zoals Barbara Baarsma zei: “Onderwijs is de belangrijkste gelijkheidsmotor die we hebben om kinderen kanskracht te geven.” Voor ons is naar school gaan heel normaal, maar er gaan nog miljoenen kinderen niet naar school of krijgen slecht onderwijs. Hopelijk wil iedereen daar iets aan doen.’
Je dochter Sophia staat op de cover van dit magazine. Probeer je haar bewust te maken van het onderwijsvoorrecht dat we hebben?
‘Sophia had ik bijna meegenomen naar Ghana, maar we hebben daar uiteindelijk vanaf moeten zien. Ze is altijd heel erg geïnteresseerd in wat ik voor Edukans doe. Is school hetzelfde? Wat spelen zij voor spelletjes? Waarom kunnen ze dan niet naar school? Sophia groeit bevoorrecht op. Hoe meer ik haar kan laten zien dat niet ieder kind hetzelfde opgroeit en dat het naar school gaan dus niet voor iedereen normaal is, hoe beter. Verder vond ze het een groot avontuur, de fotoshoot. Ze heeft eindeloos geoefend op haar ‘ik vind er niets aan-blik’ waarmee ze op de cover staat. Haha.’
Wat staat er op het programma voor de komende periode?
‘Ik ben op dit moment bezig met de opnames van Oogappels 3. Verder sta ik vanaf 14 november in de voorstelling Stille Kracht bij ITA.’
