Beste stomerijen,
Ik hou van jullie, heus. Mijn grootouders hadden een grote wasserij in Utrecht.
Dus wij hadden de zeldzame luxe dat we elke week een pakket messcherp gevouwen was konden ophalen bij mijn opa en oma. Mijn moeder kreeg voor haar veertigste een mangelstrijkijzer zodat ze thuis ook lekker wasserijtje kon spelen en we onder hotellakens lagen.
Uit liefde voor kleding breng ik elke week ook een tasje naar de stomerij. Mooie truien, ingewikkelde jurkjes maar ook mijn lakens. Maar ik heb toch een paar verbeterpunten. Ten eerste: die vreselijke hangertjes. Lelijk, niet goed voor de kleding en zonde voor het milieu want ik denk dat iedereen ze weggooit. Mijn advies: lever de spullen af op mooie hangers en vraag daar statiegeld voor. Zo rouleert het en kunnen jullie op die hangers ook nog eens een beetje reclame maken voor jullie zaak.
Iets anders: de veiligheidsspelden all over. Laatst zaten er aan elk kussensloop twee veiligheisspelden. Maar misschien ook vier. Waarom? Ik breng mijn spullen naar de stomerij om er zelf geen werk aan te hebben. Nu moest ik van alle slopen die veiligheidsspelden halen en er zaten gaatjes in het katoen. Een andere stomerij heeft ooit het label ‘deze jurk is behandeld’ aan de voorkant van een Gucci-jurk geprikt. Over twee gaten in de stof verder en het bewijs dat de jurk gestoomd was hoef ik verder niet te hebben.
Dan nog zoiets, nu ik het er toch over heb. Ik weet niet of ik hier alleen in sta, maar is er iemand die het fijn vindt om zo’n kartonnen stripje in de nek te voelen als bewijs dat het item gestoomd is? Ik persoonlijk niet. Altijd weer dat getrut om het eruit te halen en dan heb ik weer wel het kartonnetje verwijderd, maar dat plastic blijft natuurlijk gewoon zitten en kriebelt vervolgens de hele dag in mijn nek. Jullie moeten natuurlijk weten welk item gestoomd is en welk niet, maar we leven in 2021 dus er zal vast een andere manier zijn om dit in het systeem te verwerken dan dit prehistorische gefrummel.
Ik klink vast als een vreselijk verwend nest in het midden van de coronadip, maar verder ben ik fan. Ga allemaal naar de stomerij!
Door: May-Britt Mobach
