Beste nieuws ooit: naaldloos verdoven bij de tandarts
Nooit heb ik iemand horen zeggen dat ie met plezier naar de tandarts gaat. Als er dan geen angst is, is het altijd gewoon een stomme activiteit die nou eenmaal noodzakelijk is
Voor mij precies hetzelfde. Vroeger was ik echt heel bang, wat het gevolg was van een gebroken voortand door volleybal. Wát een pijn deed dat. Huilend (van pijn en angst) ging ik met m’n moeder naar de tandarts om een stukje neptand erop te zetten, wat gelukkig minder pijnlijk was. Wat daarna wel mijn zelfvertrouwen enorm pijn deed was hoe het eruit kwam te zien: zó lelijk. Een totaal andere vorm dan mijn andere voortand en ik voelde me echt misvormd. Ik zei dit tegen de tandarts en kreeg als antwoord: ‘Je bent 11, voor wie moet je er goed uitzien dan? Je hebt toch geen vriendje of zo?’
Dat vonden zowel mijn moeder als ik een bijzonder rare opmerking en na wat aandringen heeft hij m’n tand iets bijgeslepen en ben ik nooit meer naar hem teruggekeerd. Daarna heb ik gelukkig geen erge dingen meegemaakt met m’n tanden, tot ik eind vorig jaar een ongeluk kreeg. Aan de ene kant een gebroken kaak, aan de andere kant een schedelbasisfractuur en een handvol kiezen minder. Dat trauma van mijn 11-jarige zelf was weer helemaal terug en daar zat ik, als 30-jarige vrouw, weer huilend in de stoel. Blijkbaar kan ik wel tegen een stootje, want ik had maar liefst zeven prikken nodig om het volledig verdoofd te krijgen.
Wat een hel, die prikken. Mijn vader stelde nog voor om mee te gaan, maar ik vond dat ik dit als volwassen vrouw zelf moest kunnen. Maar stilletjes heb ik meerdere malen om m’n vader gesmeekt bij al die prikken. Pure ellende.
Nou goed, misschien wordt ons tandartsleed in de toekomst een béétje minder. Een tandartsenpraktijk in Zoetermeer heeft namelijk een primeur: een naaldloze verdoving. Tandheelkundig Centrum de Leyens heeft een apparaat vanuit Australië gekregen dat zonder naalden de verdoving aanbrengt. Hoe dat werkt? Met een hoge druk wordt een gaatje gemaakt in het tandvlees, waarna de vloeistof zich verspreid. Eerlijk gezegd klinkt dit niet bepaald pijnloos, maar dat schijnt het wel te zijn.
Nog een groot pluspunt is dat de verdoving op deze manier sneller is uitgewerkt, in ongeveer een uur. Deze manier van verdoven kan door patiënten worden aangevraagd die — en dat zijn er heel veel, gok ik — een angst voor naalden hebben. Zelf ben ik ook wel benieuwd hoe gigantisch lang de wachtlijst zal worden bij deze praktijk. Zo’n naaldloze prik wil iedereen, toch?
Door: Wieke Veenboer
Wieke Veenboer woont in Amsterdam. Ze is een graag geziene gast in de Amsterdamse horeca en probeert af en toe zelf een keukenprinses te zijn. Ze houdt van reizen, verslindt boeken maar speelt ook Netflix uit.
