Apenpokken
Krijg nou de apenpokken?
Hoe krijg je ons gek? Wereldwijd duiken er een paar honderd gevallen van apenpokken op. Je gaat er niet dood aan, het is hooguit lastig, maar het woord ‘pandemie’ valt en voor je het weet draaft het hele koppel van het RIVM en andere experts weer op in de praatprogramma’s.
Natuurlijk, je moet het even noemen, want niemand wil apenpokken. Al die bulten in je gezicht, je zal net gebotoxt zijn, of bij wijze van verjaardagscadeau een konijntje op je voorhoofd als tattoo hebben gekregen. Er zal zomaar een apenpok op landen! Het stikt in de wereld van de virussen, die aan de lopende band muteren. Dat is altijd al zo geweest en met corona was het belangrijk om het onder de duim te krijgen. Maar die apenpokken? Een aap heeft er overigens niks mee te maken. Knaagdieren wel. Dus even uitkijken met hamsters en konijntjes. Zitten ze er niet veel te moeilijk over te doen? Ik zou willen dat de wetenschap bepaalde zaken gewoon voor zich hield, tenzij ze er echt toe doen voor de wereldwijde gezondheidssituatie. Ik bel toch ook niet iedereen op als ik, in het kader van de hygiëne, een nieuw schuursponsje heb gekocht? Val ons er niet mee lastig totdat het echt moet. We hebben nu wel genoeg gedoe gehad met corona, wat nog lang niet is uitgedoofd.
Het is wel een ziekte die ik sommige mensen op deze aardkloot toewens. En ik weet iemand bij wie het dan mag ontaarden in iets chronisch. Iedereen begrijpt vast wie ik bedoel. Dan durft die persoon zeker geen nare dingen meer te roepen op de tv, uit vrees dat iemand zijn apenpokken ziet. Het gerucht ‘hij is vast dood’ zal snel rondzingen. Blijvende littekens wens ik hem ook toe. Een langdurig etterende apenpok voor elke school en alle ziekenhuizen die hij plat liet gooien. Tot zover mijn wraaklustige gevoelens. Hebben we uiteraard niets aan, klopt, maar je moet ergens heen met je frustraties, en een praatprogramma waarin je al die bagger van je afpraat is voor de meesten van ons niet weggelegd. Gelukkig maar.
Wat zou het uniek zijn als de zoveelste coronavariant slaags raakt met het apenpokkenvirus. En dat de apenpokken dan winnen. Als ik mag kiezen tussen twee kwaden, ga ik voor de apenpokken. Die gaan vanzelf over en heel besmettelijk zijn ze niet, tenzij je na of op een feestje in bed kruipt met iemand die ze heeft. Lijkt me iets dat je zelf kunt voorkomen. Gewoon niet doen. Zeg: ‘Ga met je knaagdier dollen, maar even niet met mij tot het over is.’
We lossen het zelf wel op met die apenpokken. Er waren nog steeds virussen rond waaraan we wél doodgaan, laten de deskundigen zich daar maar op richten. Zo. Dit is echt het eerste en het laatste dat ik over apenpokken zeg. Gezellige Pinksterdagen!
