Annemie deed er een maand over om haar vriendin te laten weten dat hun wegen moesten scheiden
‘We staan inmiddels zo anders in het leven dat het ophoudt.’
Onze vriendschap had de meningsverschillen over al dan niet inenten tegen corona ternauwernood overleefd. Niet omdat we een compromis hadden gevonden, maar omdat we hadden afgesproken om het onderwerp uit de weg te gaan en het er niet meer over te hebben. Als dit ons enige dispuut was geweest, dan was dit ook nog wel overkomelijk geweest. Maar ook over milieuvraagstukken en politiek lopen onze meningen en opvattingen steeds meer uiteen. Welbeschouwd delen we nog steeds wat we heel lang geleden deelden toen onze vriendschap nog pril was en wij jong en onbezorgd, maar voor de rest staan we inmiddels totaal anders in het leven.
Dat werd me weer pijnlijk duidelijk toen ze tijdens een zondagse lunch zonder aanleiding en ongevraagd over de oorlog in Oekraïne begon. Ze vond het belachelijk dat Nederland alleen al voor 2024 twee miljard euro had gereserveerd om Oekraïne te steunen. ‘Schei eens even uit,’ begon ze. ‘Twee miljard! Hou eens even op. Belachelijk!’ Haar stem werd luider en heser en de blik in haar ogen feller. Had ik haar iets gevraagd? Had ik het woord Oekraïne in de mond gehad? De oorlog met Rusland aangeroerd? Dus vroeg ik haar om niet zo hard te praten en hierover op te houden. Maar ze kon het niet laten. Poetin was volgens haar helemaal niet van plan om te annexeren en wat ze van Zelensky moest denken? Honend noemde ze hem een ‘mislukte acteur’. Misschien was dat wel de opmerking die de deur dichtdeed.
Hoezeer haar monoloog me geraakt had, drong pas goed tot me door toen ik mezelf de vraag stelde of iemand die pro-Poetin en pro-dit-regime is, mijn vriendin kan zijn. Het antwoord laat zich raden. Ik deed er een maand over om de moed op te brengen om haar te zeggen dat onze wegen moeten scheiden. Met dezelfde heftigheid waarmee ze het onderwerp eerder had aangekaart, veegde ze mijn argumenten nu van tafel. ‘Doe eens even niet zo gek en neem niet alles zo letterlijk! Alsjeblieft zeg. Doe normaal! Onze vriendschap is toch zeker belangrijker dan dat gedoe van die oorlog?’
Behalve dat haar mening over veel meer gaat dan alleen die oorlog, had ze een punt. Maar haar mening gaat over hoe zij in het leven staat. En dat staat inmiddels haaks op mijn overtuigingen en inzichten.
De naam Annemie is gefingeerd. De echte naam is bekend bij de redactie.
Moet jou ook iets van het hart en wil je dat (anoniem) met ons delen? Stuur dan een mail naar info@franska.nl onder vermelding van ‘Dit moet ik even kwijt’.