Amalia zoekt soms ook psychische hulp en gelijk heeft ze
Het zal je niet ontgaan zijn dat onze kroonprinses binnenkort 18 jaar wordt. Weet jij nog hoe je leven was op die leeftijd?
Nou, ik wel: ik zat gewoon op school en het enige waar ik me druk over hoefde te maken was hoe mijn haar zat (permanent, en vochtig weer was de hel voor je krullen). Niks geen druk omdat ik de beoogde troonopvolger van Nederland was, dat mensen mij te dik of te dun vonden en of ik wel of niet deze ongevraagde koninklijke positie verdiende.
Je zou het bijna vergeten maar Amalia is tenslotte ook een jonge vrouw die op zoek is naar de invulling van haar leven. Geen wonder dat haar ouders haar een zo normaal mogelijke jeugd wilden geven en volgens mij is ze dat aardig gelukt. Want het zou zomaar kunnen dat je de kroonprinses achter de bar treft bij een strandtent op Scheveningen. En moeder Máxima heeft meerdere keren verteld dat haar dochters hun eigen fouten mogen maken.
Als ik Claudia de Breij mag geloven, die de prinses de afgelopen maanden meerdere keren heeft gesproken voor het boek dat vandaag uitkomt, heeft Amalia een heerlijk gevoel voor humor en is het gewoon een heel leuke jonge dame van bijna achttien. Daarom vind ik het ook zo enorm suf als mensen zo negatief over haar zijn. Niet alleen de toetsenbordterroristen die zich ongezien wanen achter de laptop op de bank in hun woonkamer, maar ook bekende mensen die ik wel wat intelligenter inschat kunnen het soms niet laten. Zoals de Belgische schrijver Herman Brusselmans die het vorig jaar nodig vond om een tenenkrommende column te schrijven over een meisje van destijds zestien dat toevallig ook kroonprinses is. Wat kennen die haar nou?
En altijd maar die mensen die naar je kijken. Zelf zegt Amalia daarover dat het lijkt alsof je met een goudvis op je hoofd loopt. Probeer het maar eens. Ga maar eens op het plein staan met honderden mensen die naar je kijken en iets van je vinden, en als je pech hebt dat ook op sociale media rondbazuinen. Wedden dat je na een minuut al in hoekje wil gaan zitten huilen?
Daarom vind ik het superstoer dat Amalia er open over is dat ze af en toen met een psycholoog praat om de boel in haar hoofd op een rijtje te zetten. ‘Ik vind het geen taboe. En geen probleem om dat in het openbaar te zeggen. Soms wordt het me allemaal te veel: school, vrienden, en dan praat ik met iemand.’
Dat is misschien ook een tip voor al die mensen met een onaangename mening over Amalia: ga ook met iemand praten en haal het chagrijn uit je lijf. Daar wordt iedereen beter van.
Bron: NOS
Beeld: RVD
Door: Irene Smit
Irene is redacteur bij Franska.nl. Met haar man, twee pubers en een teckel woont ze in Haarlem. Ze zou graag willen zingen als Ella Fitzgerald en koken als Nigella Lawson. Tot het zover is, blijft ze lekker schrijven over allerlei zaken die haar verbazen.
