Franska.nl

Ik weet ook niet wat het is, maar het universum lijkt zich samen te spannen tegen een ongetwijfeld prachtige relatie die ik zou kunnen hebben met restaurant Sketch. Als iemand mij ooit een vragenlijst geeft waarop ik kan aangeven wat mijn ideale restaurant zou zijn, dan zouden de algoritmes daar zonder enige vertraging Sketch uit laten rollen. Ik ben namelijk dol op roze fluweel, je kunt me midden in de nacht van m’n bed lichten voor afternoon tea en cocktails en ik ben een gigantische fan van het bizarre werk van kunstenaar David Shrigley. En bovendien heb ik een lichte obsessie voor bijzondere wc’s.

 
Inmiddels ben al drie keer binnen geweest bij Sketch, maar het is me nog niet gelukt om een tafeltje te bemachtigen. Dat ging zo:

 
Poging 1: Een jaar of wat geleden liep ik door Conduit Street – een zijstraat van Regent Street – en zag een betonnen buldog aan een verder typisch Londense achttiende-eeuwse gevel hangen. Hee, dacht ik. Grappig. Toen ik vervolgens – heel klein – de naam Sketch naast de voordeur zag, ging er bij mij een lichtje branden. Dit was dat restaurant waar 239 zwart-wittekeningen van David Shrigley aan de muur hangen. Of ik even binnen mocht kijken, vroeg ik de grote meneer aan de deur. Ja hoor, dat mocht wel, maar als u wat wilt eten, moet ik even checken of er plaats is. Nee, helaas, I’m sorry Madam.

 
Poging 2: Dankzij mijn blik om de deur wist ik dus inmiddels wel met wat voor een crazy interieur ik hier te maken had. Charlotte Russe-vormige fluwelen bankjes van het soort waarin je Mae West in gedrapeerd zou verwachten, zacht glimmend koper achter de bar en alles is roze, alsof Tante Til het interieur heeft ontworpen. Behalve de tekeningen van David Shrigley aan de muur bleek ook het porselein door hem gemaakt te zijn: op de tafels stonden peper-, zout- en olievaatjes met daarop de woorden ‘dirt’, ‘dust’ en ‘nothing’. Dan kun je mij dus wegdragen.
Inmiddels wist ik bovendien dat ze bij Sketch ook de bizarste toiletten van Londen hebben – gigantische buitenaardse eieren met een wc erin – dus dat was voldoende reden om een tweede poging te wagen. Nu ben ik niet de meest georganiseerde persoon in de wereld, dus toen ik afgelopen zomer in de stad was, had ik weer niet gereserveerd en was er weer geen plek. Very, very sorry, Madam. Gelukkig mocht ik wel even naar de wc en die zijn echt de allerleukste van de stad – niks van gelogen.

 
Poging 3: Ook afgelopen november was een gevalletje bonnefooi, dit keer samen met een vriendin. Kerst was in aantocht en de gastvrouw bij Sketch was een verschijning die me nog lang zal heugen: torenhoge peeptoes, een smetteloos wit overhemdjurkje, knalrode lippen, en op haar hoofd had ze een gewei. Niet groot hoor – een koket klein damesgeweitje, zeg maar – maar desalniettemin een echt gewei. Met een zwarte voile. En dan zo’n gezicht erbij alsof dat de gewoonste

zaak van de wereld is. Het hertje was uiterst voorkomend en aardig en probeerde uit alle macht nog ergens een tafeltje voor ons te regelen. Maar het gewei schudde toch van nee. Awfully, awfully sorry, Madam.

 
De volgende keer zal ik echt eerst reserveren. Nog wel even sparen trouwens, want ze schijnen bij Sketch de rekening te presenteren in een envelopje van schuurpapier. Au.

 
Sketch, 9 Conduit Street. En dit is het nummer voor als jij wél reserveert: +44 (0) 20 7659 4500