Echt ongeloofli­jk!

 

Denk je dat je gewoon een mooi, meeslepend verhaal aan het vertellen bent, blijk je daarmee je stressgenen te activeren. En dat is dus hartstikke ongezond!

 

 

‘Echt ongelooflijk!’ Het is niet dat ik het tel, maar ik weet vrijwel zeker dat ik dat toch wel iedere dag een paar keer zeg. Als, hoe zal ik het rustig zeggen, nogal enthousiaste prater ben ik nooit vies van een superlatiefje. Of twee. Gewoon om wat ik vertel wat luister bij te zetten. Waarom zou je iets op een saaie manier vertellen als het ook leuk of zelfs meeslepend kan?

 

Uit een studie naar het taalgebruik van mensen blijkt hoeveel last ze hebben van lichamelijke stress. Vooral het gebruik van versterkende bijvoeglijke naamwoorden zoals ‘echt’ en ‘ongelooflijk’ is een teken van stress. Pffff, ik zet nu even mijn stressventiel wagenwijd open, hoor, mooie boel dit! En het is niet zomaar een onderzoek, nee, de resultaten zijn gepubliceerd in het wetenschappelijke Amerikaanse tijdschrift PNAS. Dat is dus echt ongelooflijk serieus.

 

Twee dagen lang liepen 143 proefpersonen rond met een recordertje dat om de paar minuten hun gesprekken opnam. Daarna analyseerden wetenschappers hun taalgebruik. Maar dat niet alleen: er werd ook bloed afgenomen dat onderzocht werd op actieve ‘stressgenen’. Bekend was al dat gestreste mensen veel geactiveerde genen hebben, die ontstekingen veroorzaken.

 

Oh oh, ben ik eindelijk gestopt met roken, zit ik nog steeds in de gevarenzone…

 

Jeetjemina, ik word hier dus écht een beetje onrustig van. Hoe ga ik dit in hemelsnaam aanpakken? Zouden er al cursussen ‘Stressvrij praten voor een goede gezondheid’ bestaan? Want het gaat niet alleen om ‘echt’ en ‘ongelooflijk’, nee, als je veel emotioneel beladen bijvoeglijke naamwoorden gebruikt heb je opvallend vaak een hoog stressniveau. Oh oh, ben ik eindelijk gestopt met roken, zit ik nog steeds in de gevarenzone…

 

En dan nog wat: stresskippen zijn ook te herkennen aan het feit dat ze vooral in de eerste persoon praten, woorden als ‘zij’ en ‘hen’ komen weinig voor in wat ze zeggen. Dat kan komen omdat ze zich vooral op zichzelf focussen. Door die stress dus. Het opmerkelijkst aan het onderzoek blijkt te zijn dat het genetische stressniveau beter te achterhalen is aan de hand van taalgebruik dan met vragenlijsten.

 

Goed. Ik ga voorlopig gewoon maar even mijn mond houden. Lijkt me wel zo veilig. In mijn geval zou dat dus weleens net zoveel effect kunnen hebben als mindfulness, yoga of meditatie bij elkaar. Echt ongelooflijk dit!

 

Door: Redactie Franska.nl

Afbeelding van Redactie Franska.nl