‘Die dag dat ik hem na dertig jaar weer tegen het lijf liep, daar op de stoep, dat was nog ruim vóór corona… Lees verder
Zoek resultaten:
147 artikelen bevatten 'echtscheidingsperikelen'
‘Alsof we door de bliksem getroffen zijn, zo staan we daar. Hoe lang zal het geleden zijn dat hij me An noemde? Lees verder
‘Mijn zwagers naderende dood en mijn vriendin C’s verdriet zijn onder mijn huid gekropen en zoals dat altijd gaat met verdriet, heeft het zich aan oud verdriet vastgeklampt tot een nare kluwen die ik even niet meer weet te ontwarren… Lees verder
‘Voor de begrafenis van C’s vader zakken we af naar het katholieke zuiden. Als we niet al te dik doen, moeten we met z’n allen in één auto passen, wat net aan blijkt te kloppen… Lees verder
‘De dood komt nooit alleen, zei mijn oma al altijd. En ook dat de één de ander meeneemt onderweg naar hem toe… Lees verder
‘We omhelzen elkaar heel lang en heel stevig en terwijl ik in zijn nek sta te snotteren, snottert hij bij mij terug. Zeg me dat dit geen afscheid voor altijd is… Lees verder
‘Ik vraag of deze ‘lamlul’ nog wat moet eten zo meteen – want het is inmiddels etenstijd – of dat ik koffie moet zetten voordat hij in de auto stapt met best wel wat wijn in zijn mik… Lees verder
‘Zijn mobieltje is al een paar keer overgegaan en ik hoor het ene na het andere appje binnenkomen. Moet hij niet kijken waar er brand is, vraag ik mijn ex-zwager…’ Lees verder
‘Of hij het anders zou doen als hij niet dood zou gaan en zou weten wat hij nu weet? Weer die lach, zijn bekende aanloopje naar een antwoord, terwijl er intussen niet echt iets te lachen valt… Lees verder
‘Ik zeg dat ik blij ben dat hij even niet bang is voor de dood nu hij hier in mijn keuken helemaal onverwacht op de thee is beland, die lieve zwager van mij… Lees verder
‘Ik moet even knipperen bij het zien van zijn gestalte onderaan de trap, want ik had zo ongeveer iedereen verwacht, maar niet mijn ex-zwager… Lees verder
‘Hij vraagt hoe het met me is, mijn lief. Ik zeg dat het klote gaat en dat hij geen ongelukkiger moment had kunnen kiezen om te bellen, na de laatste keer dat hij kwaad bij me wegliep… Lees verder
‘Nog hooguit drie maanden te gaan voordat de kanker hem mee gaat nemen, mijn ex-zwager die nog heel veel productieve jaren te gaan zou moeten hebben en op wie ik altijd zo dol was – of eigenlijk ben… Lees verder
‘‘Zout op!’ blaf ik tegen het telefoonschermpje dat me vertelt dat mijn ex belt – en ik laat ‘m bellen totdat ie vanzelf op de voicemail overgaat… Lees verder
‘‘Ik zit er echt heel erg doorheen, heb je vanavond iets?’ Ik huilde nog steeds toen ik vriendin M. belde en vroeg of ze kon komen… Lees verder
‘Mijn hart maak een sprongetje als er wordt aangebeld. Zou hij toch? Hij is inderdaad omgekeerd, teruggekomen, heeft aangebeld en komt nu de trap op, naar boven, naar mij. ‘Sorry,’ zegt hij weer… Lees verder
‘‘Ik weet het niet precies. Koppijn.’ Hij legt zijn hand op mijn hoofd en geeft me een zoen. Zachtjes zoals altijd. ‘Zomergriepje?’ vraagt hij… Lees verder
‘Dat wat ik mijn ex het meest van alles verwijt, omdat hij me daarmee vol op mijn ziel heeft gestaan, doe ik nu zelf. Met hem ook nog… Lees verder
‘Ik heb met mezelf afgesproken om te doen alsof het nooit gebeurd is, dat uitstapje naar wat toch al uit zijn tijd is gelopen met mijn ex…
Lees verder
‘‘Kun je vreemdgaan met je ex?’ Vriendin M. kijkt me aan. Heel traag, trager dan ik ooit bij haar heb gezien, sijpelt mijn vraag door… Lees verder
‘Die dag dat ik hem na dertig jaar weer tegen het lijf liep, daar op de stoep, dat was nog ruim vóór corona… Lees verder
‘Mijn zwagers naderende dood en mijn vriendin C’s verdriet zijn onder mijn huid gekropen en zoals dat altijd gaat met verdriet, heeft het zich aan oud verdriet vastgeklampt tot een nare kluwen die ik even niet meer weet te ontwarren… Lees verder
‘De dood komt nooit alleen, zei mijn oma al altijd. En ook dat de één de ander meeneemt onderweg naar hem toe… Lees verder
‘Ik vraag of deze ‘lamlul’ nog wat moet eten zo meteen – want het is inmiddels etenstijd – of dat ik koffie moet zetten voordat hij in de auto stapt met best wel wat wijn in zijn mik… Lees verder
‘Of hij het anders zou doen als hij niet dood zou gaan en zou weten wat hij nu weet? Weer die lach, zijn bekende aanloopje naar een antwoord, terwijl er intussen niet echt iets te lachen valt… Lees verder
‘Ik moet even knipperen bij het zien van zijn gestalte onderaan de trap, want ik had zo ongeveer iedereen verwacht, maar niet mijn ex-zwager… Lees verder
‘Nog hooguit drie maanden te gaan voordat de kanker hem mee gaat nemen, mijn ex-zwager die nog heel veel productieve jaren te gaan zou moeten hebben en op wie ik altijd zo dol was – of eigenlijk ben… Lees verder
‘‘Ik zit er echt heel erg doorheen, heb je vanavond iets?’ Ik huilde nog steeds toen ik vriendin M. belde en vroeg of ze kon komen… Lees verder
‘‘Ik weet het niet precies. Koppijn.’ Hij legt zijn hand op mijn hoofd en geeft me een zoen. Zachtjes zoals altijd. ‘Zomergriepje?’ vraagt hij… Lees verder
‘Ik heb met mezelf afgesproken om te doen alsof het nooit gebeurd is, dat uitstapje naar wat toch al uit zijn tijd is gelopen met mijn ex…
Lees verder
‘Alsof we door de bliksem getroffen zijn, zo staan we daar. Hoe lang zal het geleden zijn dat hij me An noemde? Lees verder
‘Voor de begrafenis van C’s vader zakken we af naar het katholieke zuiden. Als we niet al te dik doen, moeten we met z’n allen in één auto passen, wat net aan blijkt te kloppen… Lees verder
‘We omhelzen elkaar heel lang en heel stevig en terwijl ik in zijn nek sta te snotteren, snottert hij bij mij terug. Zeg me dat dit geen afscheid voor altijd is… Lees verder
‘Zijn mobieltje is al een paar keer overgegaan en ik hoor het ene na het andere appje binnenkomen. Moet hij niet kijken waar er brand is, vraag ik mijn ex-zwager…’ Lees verder
‘Ik zeg dat ik blij ben dat hij even niet bang is voor de dood nu hij hier in mijn keuken helemaal onverwacht op de thee is beland, die lieve zwager van mij… Lees verder
‘Hij vraagt hoe het met me is, mijn lief. Ik zeg dat het klote gaat en dat hij geen ongelukkiger moment had kunnen kiezen om te bellen, na de laatste keer dat hij kwaad bij me wegliep… Lees verder
‘‘Zout op!’ blaf ik tegen het telefoonschermpje dat me vertelt dat mijn ex belt – en ik laat ‘m bellen totdat ie vanzelf op de voicemail overgaat… Lees verder
‘Mijn hart maak een sprongetje als er wordt aangebeld. Zou hij toch? Hij is inderdaad omgekeerd, teruggekomen, heeft aangebeld en komt nu de trap op, naar boven, naar mij. ‘Sorry,’ zegt hij weer… Lees verder
‘Dat wat ik mijn ex het meest van alles verwijt, omdat hij me daarmee vol op mijn ziel heeft gestaan, doe ik nu zelf. Met hem ook nog… Lees verder
‘‘Kun je vreemdgaan met je ex?’ Vriendin M. kijkt me aan. Heel traag, trager dan ik ooit bij haar heb gezien, sijpelt mijn vraag door… Lees verder
Meer lezen