9 dingen die bloedirritant zijn bij etentjes met vrienden
Onze lieve collega’s van FavorFlav hebben van eten hun vak gemaakt. Je moet bij deze lekkerbekken zijn voor de beste recepten, geinige weetjes en de laatste eettrends. Willen wij natuurlijk ook van op de hoogte zijn. Vandaag: 9 dingen die bloedirritant zijn bij etentjes met vrienden.
Wij zijn aardige mensen, op de redactie van FavorFlav, echt! Gul, gezellig, altijd in voor een drankje hier en een etentje daar. Maar dat betekent natuurlijk niet dat alles altijd vlekkeloos verloopt. Aan sommige dingen ergeren we ons namelijk enorm. Dat die dure wijn die je meeneemt, niet wordt ingeschonken maar in hún wijnvoorraad beland, bijvoorbeeld. Wees eerlijk, heb jij hier ook een hekel aan?
En dan zo’n Tikkie achteraf
Wieke: “Vragen of je wat moet meenemen, en dan te horen krijgen: hoeft niet alles is geregeld. Neem ik een bos bloemen mee met een fles wijn is er én te weinig wijn én krijg ik achteraf een Tikkie van 6 euro, terwijl ik een bos bloemen van 25 euro heb meegenomen (en m’n eigen wijn)!”
Sinds wanneer ben je vegan en euh hallo, waar gaat die wijn naartoe?!
Sharon: “Vrienden die, terwijl jij nét een citroen in de kont van een kip aan het duwen bent, zeggen dat ze sinds kort vegan zijn. ‘Cowspiracy, die moet je echt kijken hoor!’ komt er dan vaak achteraan. Nu heb ik deze, en alle andere documentaires in dit genre gezien, en ja, ik vind het ook shocking, en ja, ik vind het ook heel belangrijk dat mensen weinig tot geen vlees eten, maar zeg het even van te voren. En dan is er nog het dilemma van die goeie (lees: prijzige) fles wijn… Dat je zélf ergens gaat eten en een weloverwogen keuze hebt gemaakt voor een heel lekkere en vrij dure wijn. Je hebt ‘m vast gekoeld – hoe duidelijk kan de hint zijn? Niet duidelijk genoeg want na de overhandiging verdwijnt ie zo, hop, in de plaatselijke wijnvoorraad om vervolgens een supermarkt slobbertje ingeschonken te krijgen. Onaangekondigd jonge kinderen meenemen, is het heel onaardig als ik hier soms ook totáál geen zin in heb?”
Beter een goeie buur dan een, ach laat ook maar
Marcus: “Ik heb een buurman (ik heb er meerdere en noem verder geen namen) die, naar mijn idee, er nogal eigenaardige opvattingen op nahoudt als het gaat om gastvrijheid. Ik onze buurt heerst een levendige borrelcultuur. Met bij elkaar in- en uitlopende buurtgenoten die rond klokke vijf steevast snakken naar drank en borrelhap. Trekt de ene buurman bij de minste en geringste aanleiding gretig een of meerdere puike flessen champagne open uit zijn goedgevulde wijnklimaatkast, zo schittert de buurman uit de eerste regel in wat wijlen mijn moeder ‘schraalhans is er keukenmeester’ zou noemen. Schraalhans beperkt zich bij hem niet tot de borrelhap, standaard van die bakjes vreugdeloze saladesmeersels uit de supermarkt, soms aangevuld met een bakje chemisch-groene wasabi nootjes. Al onbekommerd borrelend mag hij graag verhalen over een ‘superlekkere wijn’ die hij nu weer voor een spotprijsje bij de supermarkt-discounter om de hoek heeft weten te scoren. Met ongevraagd de vermelding van de prijs erbij. “Slechts € 2,99! Top, toch?” De schaamte voorbij. En ik kom nog altijd bij hem over de vloer (het blijft tóch je buurman). Met een fles wél lekkere wijn die ik zelf meeneem…”
“Nee, dank je, ik heb net geluncht”
Adeline: “Van die mensen die niet snappen dat je niet moet eten voor je langskomt. Sta ik een grande borrelplank te maken, want ze komen tussen drie en vier, hebben ze net geluncht? Hoezo?”
Je verkracht mijn ui. Bedankt.
Lauretta: “Ik vind het altijd mega irritant als gasten de hele tijd in de keuken blijven om je ‘te helpen’ – en dan zie je ze een ui snijden en denk je ‘oh my god, is dit hoe jij een ui snijdt (lees: verkracht)?!’”
Stond ik daar met mijn gevulde eieren
Sabina: “We gingen naar vrienden met Oudejaarsavond en iedereen zou wat te eten maken. Ik dacht: buffetje, lekker makkelijk, en ik kwam met gevulde eieren. Had iedereen dus superdeftige dingen gemaakt. Tongrolletjes, bisque, iets gepocheerds, sous vide hou op schei uit. En daar stond ik met m’n schaal met eieren. Ze keken me allemaal aan van: jij doet toch iets met eten? Dus de ergernis is: laat het me even weten als we uitsloverige etentjes gaan doen want dan doe ik mee. Maar uit mezelf ga ik niet zelf gemarineerde gravad lax meenemen naar een buffet toestand en nu stond ik dus enorm voor lul. En die gevulde eieren? Die waren wel als eerste op..”
De horror van het gele doekje
Delilah: “Ik bén dus die gast die het liefst in de keuken een kruk erbij haalt en zich een beetje tegen dingen aan wil bemoeien. Liefst met een goed glas wijn erbij, en geef me dan ook maar meteen een ui om te snijden. (Ik beloof je Lauretta, dat ik heel snel en netjes snij). Maar wanneer ik het liefst subiet de deur uit wil rennen, is als ik dan op het aanrecht zo’n vies doekje zie liggen waarmee dan vervolgens het hele werkblad schoongemaakt wordt en het ding dan daarna in een prop tegen de kraan aan gefrutseld wordt. (Of erger nog, over de kraan heen gehangen wordt, ook bij het uiteinde waar ik straks een glas water uit krijg.) Overtreffende trap: als dat doekje óók nog even over de zware houten snijplank gehaald wordt. Dan huil ik echt van binnen.”
