Wij zijn nogal Puglia-gangers en als je naar Zuid-Italië vliegt, heb je niet zoveel keus. Het is of Transavia, of KLM (maar dan moet je overstappen in Milaan of Rome), of Ryanair. En elke keer eindigt mijn vlucht met de zin: “Dit doen we dus niet meer.” Tussen opstijgen en deze conclusie zitten nog wat andere overpeinzingen.
De tafeltjes Het is al een wonder als je ze open krijgt, maar dan zakken ze door richting je schoot. Ze staan dus niet netjes in horizontale stand, maar kieperen door waardoor alles wat je bestelt (als het lukt je iets te bestellen) zo je schoot in kiepert.
De stoelen Ik ben niet echt groot van stuk, maar als ik me al niet kan bewegen, hoe moet dat dan als je 1.95 meter bent en 100 kilo weegt? Hoe doet een mens dat?
Geen bagagezakken Waarom zijn die er niet? Ik begrijp wel dat ze zo sneller kunnen schoonmaken, maar het is zo freaking onhandig dat je niets even weg kunt leggen. Al helemaal omdat je waterfles op dat krakkemikkige klotetafeltje dus zo in je schoot kiept.
Het seatbelt sign Misschien is het je niet opgevallen, maar tijdens elke Ryanair-vlucht gaat minstens twee keer het seatbelt sign aan en word je naar je stoel gestuurd als je door het vliegtuig wandelt terwijl er geen spatje turbulentie is. Waarom, mensen, waarom?
Je bonnetje Dat kun je online vinden onder je vlucht- en stoelnummer. Superhandig jongens, maar echt.
Die loten Koopt iemand die ooit? En in het geval van ja, wint iemand ooit iets? En in het geval van twee keer ja, wat win je dan?
Het personeel Ik heb me laten vertellen dat Ryanair drie miljard winst maakt per jaar. Waarom dan niet het personeel een beetje meer betalen? En als je dan toch bezig bent, misschien even die tafeltjes aanschroeven. Wie weet blijf ik dan aan boord.