5 redenen waarom je een oud Margriet Kookboek moet kopen
Onze lieve collega’s van FavorFlav hebben van eten hun vak gemaakt. Je moet bij deze lekkerbekken zijn voor de beste recepten, geinige weetjes en de laatste eettrends. Willen wij natuurlijk ook van op de hoogte zijn. Vandaag: 5 redenen waarom je een oud Margriet Kookboek moet kopen.
Elke dag komen er nieuwe kookboeken uit, het ene nog mooier dan het andere. En toch blijken sommige klassiekers onverslaanbaar. Is dat voor jou het eerste boek van Jamie? Heb je de hele collectie van Nigella of van Donna? Ik zweer bij het Margriet Kookboek uit de jaren zestig. Waarom?
Mijn moeder kreeg het boek toen ze ging trouwen, samen met het Margriet Huishoudboek. Ze had nog nooit een gehaktbal gedraaid of een peultje afgehaald, dus haar moeder dacht dat enige uitleg wel van pas zou komen. En gelukkig, het Margriet Kookboek beschrijft alles wat je maar zou willen koken, bakken of braden. Van de meeste gerechten staat bovendien geen foto in het boek, dus als je het verprutst heeft niemand dat door. Haar exemplaar is helemaal uit elkaar gelezen, zo vaak heeft ze het gebruikt. Dus toen ik bij een tweedehandswinkel een knap exemplaar zag liggen, heb ik dat meteen meegenomen. Waarom eigenlijk?
1. Handige richtlijnen
‘Een slordige of met weinig zorg gedekte tafel kan niet de stemming scheppen, welke voor een gezellig en sfeervol samenzijn bij de dagelijkse maaltijden wordt vereist,’ staat heel streng op bladzijde 9. En dan volgen er pagina’s vol aanwijzingen hoe je een goede gastvrouw kunt zijn, hoe je de tafel moet dekken en hoe je gasten kunt ontvangen. Het heeft een hoog Mad Men gehalte, en daarom is het des te leuk om te lezen: ‘Steun, bij het aanbieden van warme schotels, losjes met de hand op tafel, maar buig niet te ver voorover en vermijd botsingen met de gasten.’ Handige tip!
2. Foodfotografie avant la lettre
Daar kunnen Jamie en Donna nog een puntje aan zuigen, aan de (weinige) foto’s in het boek. Alles is vrolijk gekleurd, hoog contrast en de tafels zijn zonder uitzondering bomvol gestapeld. Gevulde eitjes in al hun glorie, spiesjes, toastjes en lekkere gehaktballetjes, allemaal opgestapeld op een overvol buffet dat de ideale opstelling voor het ‘bitter-uurtje’ moet voorstellen: ik krijg er zin in!
3. Recepten uit het pleistoceen
Net nadat de laatste dinosaurus aan de horizon was verdwenen, ontstonden recepten zoals ‘eenvoudige sinaasappelvla’ en ‘turfjes met bessensap’, en die staan gelukkig in dit kookboek, opdat wij niet vergeten. En dat zijn alleen nog maar de toetjes! Wat denk je van gestoofde komkommers, garnalen in aspic of een gebraden gans? Ga je in die hippe kookboeken niet vinden.
4. Aantekeningen in de kantlijn
In mijn exemplaar heeft een handige thuiskok haar aantekeningen in de kantlijn gezet. Bij het recept van spruitjes staat dat ze 45 minuten kooktijd ‘een beetje te lang’ vindt (vooruitstrevend!) en ze schrijft dat het deeg van de appeltaart niet met margarine moet worden gemaakt. En bij het recept voor gevulde boterkoek staat gewoon: ‘heel lekker’.
5. Tabellen enzo
Een heel hoofdstuk over wecken en inmaken. Een tabel met fruit en groente van het seizoen. Een voedingsmiddelentabel. Het is allemaal buitengewoon grondig. Nog nooit nodig gehad, maar toch is het fijn dat het erin staat.
