Ben jij al een happy hugger?
Lisette:Franska heeft helemaal gelijk, zoenen is uit en huggen is in. Ik vind het fijn, ik doe het al een tijdje. Het is warm en vriendelijk, en het voorkomt natte plekken op je wangen. Maar er zijn wel een paar valkuilen waar je al huggend in kunt vallen. Hier zijn de drie belangrijkste do’s & don’ts…
1. Kondig het aan
Vooral in de overgangsfase van zoenen naar huggen is dit geen overbodige luxe. Stel, de ander steekt je een wang toe en jij bent al bezig je armen wijd open te gooien… Dat kan botsen en dat is nou juist niet de bedoeling. Dus zeg lachend iets van: ‘Ik ga je huggen!’ Of: ‘Kom hier dan krijg je een hug!’ Vermijd het woord ‘knuffel’ want dat is echt iets anders dan huggen. Huggen is hip, knuffelen is intiem. Wereld van verschil.
Mix niet; als je nog zoent, houd je armen dan bij je en als je hugt, zoen dan niet. Een hug PLUS zoen legt te veel lading op de begroeting en we willen het juist luchtig houden.
2. Knel niet
Zet geen kracht bij het huggen; omklem de ander niet. Dat is onaangenaam en geldt in huggende kringen als a-relaxed (gestrest). Ik heb zelfs weleens de vernederende ervaring gehad dat iemand zei: ‘Zullen we het nog een keertje over doen, maar nu zacht en vriendelijk?’ Ja, wat doe je dan. Nee, niet slaan, dat hoort niet. Zacht en vriendelijk huggen. Voortaan met een boog om deze persoon heen lopen. En onthouden: knel niet.
Volwassenen, hoe klein en tenger ook,
willen niet opgetild worden
3. Til nóóit iemand op
Als je iemand hugt die een stuk kleiner en/of lichter is dan jijzelf kun je zomaar in de verleiding komen om haar met een zwierig zwiepje van de grond te tillen. Dat komt doordat huggen zoveel lijkt op wat je met kleine kinderen doet, en die vinden het meestal geweldig om opgezwiept te worden. Maar volwassenen, hoe klein en tenger ook, vinden het gruwelijk. Geloof me, ik kan erover meepraten.
Dus ben je klein en/of tenger, plant je voeten dan zo ferm mogelijk op de vloer als er een hug in aantocht is. Overkomt het je toch en voel je jezelf de lucht in gaan, zeg er dan iets van. ‘Hé, je verwart me met je driejarige nichtje.’ Want zo voelt het, alsof je gereduceerd wordt tot een driejarig kind. Eerlijk gezegd heb ik de ultieme protesttekst nog niet gevonden. Maar ik protesteer in elk geval en dat helpt – de volgende keer dat déze persoon je wil huggen, herinnert hij zich dat het niet mag. Zo niet, dan kalk je in gedachten een kruis op zijn voorhoofd en hug je lekker niet meer.
Big hug!
Lisette Thooft noemt zichzelf ‘lijf- en schrijfcoach’. Ze schrijft al jaren voor vrouwenbladen en spirituele tijdschriften en is auteur van 17 boeken over persoonlijke ontwikkeling. Daarnaast is ze singer-songwriter, in opleiding tot rebalancer, moeder en grootmoeder.
www.lisettethooft.nl
