Franska.nl

Houd hem er in, als het enigszins kan. Vorig jaar wilde ik mijn schoenenkast opruimen. Ze zijn er bijna allemaal nog, want schoenen en boeken weg doen… verschrikkelijk. Ik geloof dat ik drie paren heb verwijderd en daar heb ik zeker twee uur over gedaan. Ik zat daar maar te tuttebellen, met veel vol heimwee gekleurde flashbacks bij elk paar schoenen. 

Een nieuwe poging vandaag. Man vindt het oneerlijk, ik vijf kasten en hij twee. Ik vraag me nu toch af waarom ik in hemelsnaam die zwarte schoenen met witte stippen heb gekocht en bewaard. Wat dacht ik op dat heilloze ogenblik? Dat ik ooit verkleed als Minnie Mouse naar het Mookse carnaval zou gaan? En die puntige steltlopers dan? Ik wéét toch dat mijn voeten, jarenlang gedragen door teenslippers, daar nooit in gepropt kunnen worden? Waarom ik ze heb? Omdat het elegant staat. Daarom. Uitsluitend voor zitmomenten tijdens bruiloften en begrafenissen. Platte, opvouwbare ballerina’s mee in mijn tas (tip van mijn zus) en zodra je langer dan een paar honderd meter moet lopen, doe je die palen uit. Man snapt hier niets van. Waarom ik geen afstand van die steltlopers doe en de ballerina’s als receptiemateriaal zie?

En dit paar dan: vrolijk rood met een wit randje. Witte broek, rood shirt, ik zag het voor me. Keihard van binnen mensen, beste blaren. Meteen al. ‘Moet wennen,’ sprak ik mezelf toe. Natuurlijk wende het niet. Ik heb heel rare voeten. In twintig jaar tijd ben ik ook nog eens van maat 41 naar 42 gegaan.  Als ik al die ongedragen schoenen zie en besef wat ze hebben gekost, kom ik tot de conclusie dat ik stapelgek ben en dat ik van dat geld zomaar een retourtje Zambia had kunnen kopen. Vandaag kwamen mijn nieuwe stevige stappers en degelijke enkellaarsjes binnen. Wijdte G. Dan moet het goedkomen. We hebben gelukkig altijd de zomer nog, dan mag ik mijn slippers weer aan. Daar heb ik er trouwens ook vijf paar van. Met goud, glitter, rood, roze, blauw, zwart en zilver. Oh. Oeps. Zeven paar dus. Die blijven. Allemaal. Ik denk nog na over de steltlopers. Tip van de week: ga je schoenen pas opruimen als je partner een dag aan het wieberen is geslagen. De gestippelde bewaar ik voor mijn kleindochters. En wie die rooie wil, mag ze komen halen.