Franska.nl

Hèhè. Opgelost hoor. Paar maanden mee bezig geweest. Dat ik nou uitgerekend dat ene bonnetje moest controleren. Ik weet dat het stom is, maar ik doe het nooit, bonnetjes controleren. Heb een vriendin die alle bonnetjes spelt voordat ze iets betaalt. Zit ik soms wel eens stiekem om te lachen. Niet doorvertellen.

Op de valreep zag ik in een vitrine in ons hotel in Bretagne precies het badzout staan waar ik zo gek op ben. Een grote pot voor twaalf euro. Dus toen ik de kamer en het diner afrekende ging dit gelijk mee op de rekening. In de hectiek van het vertrekken en gezeul met tassen had ik verder niet opgelet, maar toen ik de volgende ochtend wakker werd schoot me ineens te binnen wat een overdreven groot bedrag ik eigenlijk had afgerekend. Wat bleek? De receptionist had voor het badzout honderdtwaalf euro in plaats van twaalf ingetikt.

Ik meteen gemaild en het zou zo snel mogelijk opgelost worden. Nou… we zijn nu bijna vier maanden verder en het is gelukt hoor. Je wilt niet weten hoeveel mailtjes eroverheen zijn gegaan. Eigenlijk had ik het kunnen weten. Toen ik het hotel wilde boeken, kwam ik er al achter dat techniek en dan vooral digitale techniek niet bepaald hun sterkste kant is. Koken kunnen ze als de beste. Mensen het naar hun zin maken ook. Niet voor niets één van m’n favoriete plekken. Alsof je thuiskomt, zo lief word je ontvangen en uitgezwaaid. Toen ik na tig e-mailtjes en pogingen via de site te boeken uiteindelijk maar belde, kreeg ik te horen dat ze het heus wel gezien hadden, maar dat de site niet goed werkte.

Zo ging het dus ook met het terugstorten van die honderd euro. En uitgerekend bij zulke lieve mensen. Ze bleven maar hun best doen en het lukte maar steeds niet. Best vervelend. Ook voor hen. Ben zo blij dat het nu over en sluiten is. Ook voor hen. Volgend jaar ga ik gewoon weer en dan zal ik opletten. Zij ook, denk ik. Scheelt een heleboel tijd.